Niets verveelt zo snel als regen. We zijn dat ook niet meer gewend denk ik.

Een paar weken geleden hadden we een verjaardag diner op een zaterdagavond en uiteraard werd dat buiten gevierd op het terras.

De bloesem schilderijen zullen nog wel even in de entree blijven hangen, aangezien ik momenteel in de Lage Landen vertoef.

Zoals ik al in de laatste penseelstreek schreef zijn we dit keer “abstract” aan het schilderen. Maar wat maakt een schilderij nu abstract…

Het gezegde “maart roert zijn staart” klopt dit jaar helemaal, zelfs hier aan de Costa. En het is echt aan het einde van de maartse staart dat het regenachtige weer heeft toegeslagen.

Op de donderdagmorgen wordt momenteel druk gewerkt aan ons nieuwe onderwerp: bloesem. In Spanje genieten we in februari/maart van de bloeiende amandelbomen.

Ons volgende schilderonderwerp gaat over de boerderij, de dieren, de omgeving of de hoeve zelf.

Nou het is wel even wennen hoor om voor de kerstdagen al “2024” te schrijven. Hoe ouder we worden hoe sneller de jaren in ons gevoel gaan.

Tot nu toe kunnen we nog elke morgen buiten op het terras in de zon ontbijten.