Het gezegde “maart roert zijn staart” klopt dit jaar helemaal, zelfs hier aan de Costa. En het is echt aan het einde van de maartse staart dat het regenachtige weer heeft toegeslagen. Voor de bomen en planten bitter hard nodig overigens, want de natuur smachtte naar water. Ik denk dat onze bloesems in de hal meer voorjaarsgevoel gaan geven als de bloesems in de natuur. De amandelbomen staan er dit voorjaar maar heel zielig bij in de vallei en vele zijn al verdord of levensmoe.

Onze lantana´s en Spaanse margrieten in de tuin hebben het nog nooit zo slecht gedaan, terwijl ze toch regelmatig een plens water krijgen, maar ja dat kun je niet vergelijken met regenwater… helaas.

Ook de stormachtige wind heeft ons deze winter parten gespeeld en doet dat nog steeds. Alles is uitgedroogd en de grond is keihard geworden. Het voordeel is wel dat de pollen en het stuifmeel heel rap uit de bomen en de struiken zijn geblazen en geregend en dat zelfs de zaden van de pinossen ons al om de oren zijn gevlogen, daar zijn we dit jaar dus hopelijk snel van af.

Wij zijn een beetje uitgeschilderd wat zon en natuur betreft en duiken deze maand onder in het abstracte. Het voordeel is dat het niets moet voorstellen en dat je er toch een mooi kleurenpalet van kunt maken zonder uitleg… Hoewel, ook bij een abstract schilderij moeten de dingen wel kloppen zoals de vormen en de kleuren. Persoonlijk ben ik niet zo “strak” ofschoon ik het ermee bezig zijn wel heel leuk vind. We gaan het allemaal zien en beleven.

Belangrijk is dat jullie er, hopen wij, allemaal weer van gaan genieten en wij van het schilderen.

Met deze abstracte penseelstreek wens ik u allen toch weer veel zonnewarmte toe.

Ietje