Schilderen

Het was een lange hete zomer. Un verano largo y caluroso, drukkend en druk. Ons dorp werd overspoeld door Spaanse, Franse, Belgische en Nederlandse toeristen.

Inmiddels is het leven aan de Costa Blanca, afgezien van de mondkapjesplicht, weer vrijwel gewoon op gang.

Misschien heeft u de penseelstreek de laatste keer gemist en misschien ook niet.

Het is wéér maart en nog steeds zitten we in het corona tijdperk, helaas. Maar er gloort licht aan de horizon, want we mogen ons binnen enkele maanden laten vaccineren.

Enige tijd geleden schreef ik over onze roodharige vriendjes de eekhoorns en hoe hun haren, overigens de haren van de staart, gebruikt worden om penselen van te maken.

Als schilderclub van de NVOC hebben we eigenlijk niet eens zo heel veel last van alle restricties gehad en hebben we desondanks toch lekker kunnen schilderen.

2020 werd een heel ander jaar dan we gedacht hadden toen we onze nieuwjaarswensen met een geheven glas cava uitspraken op 31 december 2019.

Jawel, eindelijk na maanden ligt ie weer in het clubgebouw hoor: het “echte“ tastbare clubblad! Niet dat het digitaal niet leuk was en is om alles te lezen, maar toch!

Even een kleine impressie van onze eerste schilder morgen na de lockdown. We waren maar met 7 personen en hadden dus alle ruimte.