Stukje Spanje

De een is er dol op de ander vindt er niet veel aan maar iedereen weet wel wat een Rastro is, een vlooienmarkt.

Rijdend door de bossen van de Sierra de Urbión ten noorden van Soría, zagen we ineens een bordje met ‘Necrópolis’.

Macael ligt een stuk ten noorden van Almería. De route erheen was op de kaart een geel met groene weg, landschappelijk aantrekkelijk dus en dat klopte.

Tijdens de bridgereis is er altijd tijd voor uitstapjes en niet ver weg was een grot bij Sorbas. De ingang van de grot bleek nauw zodat we moesten bukken om binnen te gaan. Wat we toen zagen… verbijsterend, zó mooi!

Tabla is volgens ons Spaanse woordenboek: plank, plaat, tafel, tabel, en dergelijke. Dus toen wij het natuurreservaat Tablas de Daimiel bezochten kon ik niet nalaten aan de parkwachter te vragen wat het in de naam van dit park betekent.

De heel ruime kloof van de Río Albaida is qua natuurschoon indrukwekkend maar is ook de plek van diverse historische gebeurtenissen. De kloof is gedurende miljoenen jaren door de rivier in de rotsen uitgesleten.

Op weg met de Camino del Alba, “ons “ stuk van de Camino de Santiago zogezegd, waren we inmiddels gevorderd tot omgeving Albaida zodat op en neer rijden voor één wandeling minder effectief werd. 

Over de Pyreneeën op weg naar de Costa Blanca liggen schitterende plaatsen als Sos del Reyes Catolicos, Sangüesa, Javier en de Embalse de Yesa, bij velen bekend.

Ieder jaar rijden wij in de tweede helft van mei met de auto naar Nederland om te overzomeren en bezoeken dan één of meer natuurparken onderweg.

Geboren als bewoners van een rivieren delta zijn we uiteraard bekend met brede, bevaarbare rivieren en alles wat daarbij hoort.