Toen dhr. Marco Westrik mij verzocht om een bijdrage te leveren aan de nieuwsbrief van de Nederlandse Club ¨NVOC De Lage Landen¨ uit Moraira was het niet nodig om daarover lang na te denken. Ik neem die uitnodiging natuurlijk graag aan. De Nederlandse clubs in Spanje vervullen altijd al een belangrijke rol. Maar in de verwarrende en ontregelende tijd die het Coronavirus ons gebracht heeft, zijn ze voor velen onmisbaar. En op de een of andere manier is de club in Moraira er een die opvalt, met een actief bestuur en een levendige gemeenschap.
Gedurende de crisis die wij allen op onze eigen manier, lange tijd vrijwel zonder een levende ziel te zien, hebben ondergaan, is er een aantal behoeften naar boven gekomen. Of hebben we onze behoeften in een andere volgorde gezet. Persoonlijk heb ik gemerkt ontzettend te hechten aan de kleine contactmomenten met familie, vrienden collega’s, maar ook buren en bijvoorbeeld de winkeliers in de straat. Even iemand waarmee je een praatje kan maken, of een blik van verstandhouding kunt uitwisselen. Zoals met de overburen die staan te klappen op het balkon, of de buschauffeur die op hetzelfde moment toeterend langsrijdt en zijn duim omhoogsteekt. Ik ben benieuwd of dit u bekend voorkomt. Het heeft me ook doen beseffen wat een vrijheid en mogelijkheden we normaal hebben, en hoe weinig je daar dan bij stil staat. Je geniet opeens weer van kleinere dingen.
Iets heel anders waarop ik mij betrapte was een enorme nieuwshonger, die in de buurt kwam van een verslaving. En dan het type verslaving waar je uiteindelijk niet gelukkig van wordt. Zeker in de eerste maand las ik alles over de Corona-uitbraak, tot en met de belachelijkste details en randverschijnselen. En eerlijk gezegd leidde dat vaak eerder tot nieuwe vragen dan tot antwoorden. De combinatie van een ‘information overload’ aan de ene kant, en een gebrek aan betrouwbare informatie, ging me steeds meer op de zenuwen werken.
Ik merkte als snel dat die behoefte niet alleen bij mij leefde. Via allerlei kanalen wisten (aanstaande) Nederlandse residenten, zakenlieden, toeristen, enz. de weg naar onze honoraire consuls en de ambassade in Madrid te vinden om vragen te stellen over zaken die voor hen en dus u van belang zijn. Zaken die het dagelijkse leven bepalen. We zijn met bijna de hele club aan de slag gegaan om zaken uit te zoeken en te verwerken in berichten en antwoorden op Facebook. Het streven was: degelijk, maar niet al te saai. Ik kan alleen maar hopen dat degenen onder u die ons hebben aangeschreven, in de meeste gevallen de antwoorden hebben gekregen die zij zochten.
Ik ben me ervan bewust dat we niet iedereen hebben kunnen helpen. In uw regio leven vele Nederlanders die hun wortels in de Spaanse aarde hebben geslagen, een lokaal netwerk hebben opgebouwd en misschien een onderneming zijn gestart. Nederlanders die geen vertrekwens hebben en die onder de huidige omstandigheden meer dan ooit afhankelijk zijn van de Spaanse overheden, en af en toe ook nog de Nederlandse overheid. Enkele van ons zijn dierbaren kwijtgeraakt, gezinnen zijn maandenlang opgesplitst, mensen zijn hun baan kwijtgeraakt. Anderen hebben hun gezondheid achteruit zien kachelen door het gebrek aan beweging, of werden echt diepongelukkig door de ‘eenzame opsluiting’; allemaal moeilijke en verdrietige situaties.
Ik hoop van harte dat we voor wat betreft de zorgen over de gezondheid en de lockdown nu het ergste achter ons hebben. Wat betreft de economische gevolgen moeten we niet naïef zijn: voor veel bedrijven zal 2020 een heel moeilijk jaar worden. Reserves zullen moeten worden aangesproken, er zal veel creativiteit en ondernemersgeest nodig zijn om uit het dal te komen. Laten we hopen dat er nog wat van het zomerseizoen gered kan worden. En dat we vervolgens weer een stijgende lijn weten te vinden.
Het is van belang dat wij als Nederlandse gemeenschap een beetje op elkaar letten. Hier in Spanje, maar ook als onderdeel van het grote netwerk Nederlanders, wereldwijd. En dat doen we, zo blijkt uit de initiatieven en persoonlijke berichten die mij in de afgelopen tijd hebben bereikt. De Nederlandse gemeenschap in Spanje, samen met haar Spaanse vrienden, heeft zich van haar meest solidaire en veerkrachtige kant laten zien. Dat is iets om trots op te zijn en verder uit te bouwen. Ook de ambassade in Madrid en ons netwerk van consuls proberen daarbij behulpzaam te zijn.
Nu de zomer aanbreekt en de maatregelen in flinke stappen worden afgebouwd, hoop ik dat de vele positieve kanten van het leven en werken aan de Spaanse kust weer naar voren komen. Voor degenen die geen grote financiële zorgen hebben, valt er nog steeds veel te genieten, ook in deze periode waarin we allemaal nog extra waakzaam zijn. Anderen, die het economisch of anderszins zwaar hebben, wens ik veel sterkte. Laten we elkaar bijstaan waar we kunnen. Hopelijk zien we elkaar binnen niet al te lange tijd, onder betere omstandigheden en in goede gezondheid.
Jan Versteeg
