Overdenkingen van een kook‘gek’…

Maanden geleden zag ik opeens dat er bij de NVOC een kookdag werd georganiseerd, helaas werd ik uitgeloot. Maar ziedaar, opeens was ik ingeloot.

Tassen vol met ingrediënten voor een Italiaanse maaltijd worden binnengebracht. De tafels in de goed ingerichte keuken worden vol gelegd met kruiden, groenten, tomaten, hammen en kazen. De meesten hebben het recept geprint. Eerst koffiedrinken en het menu bespreken. Zoals het hoort: allemaal de handen wassen, het schort aan en dan kunnen we beginnen.

Op een roestvaste tafel wordt een deeg gemaakt. Iedereen krijgt een bolletje om flink te kneden. Er komt zelfs inktvisinkt aan te pas om de pasta een zwarte kleur te geven. We kneden wat af en de bolletjes gaan in de folie en kunnen rusten. Ik ga de slagroom kloppen, de witte chocolade au bain-marie warmen en Anneke loopt rond om overal een handje, nee een hand te helpen. Zij kan, gelukkig voor mij, wel goed recepten lezen en alles wordt voorgekauwd. Ik klop en klop en heb nog een héél klein momentje om bij de anderen te kijken. Er wordt gehakt, gesneden, gekookt en gebakken. Dit is wel arbeid voor creatieve geesten.

De voorgerechten de gemarineerde champignons en de cannelloni van courgette gevuld met ricotta, zien er beeldig uit. Hoe deze klaargemaakt zijn, geen idee. De soesjes met Parmezaanse kaas en, volgens het recept, met Parmaham. De rode bietjes met Roquefort vind ik een uitvinding want zowel het een als het ander is niet mijn favoriet, maar op deze manier wel heel lekker. Van kalfsvlees, tomaten, aubergines, mozzarella en salie wordt een torentje gebouwd. Het vlees is even in de roomboter gebakken en daarna gestapeld met de groenten. Het vlees mag even rusten want op het laatst gaat het nog even in de oven. Inmiddels zijn alle dikmakers door elkaar gehusseld en mag het in een schaal op een bed van cake gelegd worden. Koffielikeur op de ene en Cointreau op de andere schaal.

Nu is het tijd om de pasta te gaan bereiden. Het deeg heeft in de folie liggen rusten en we gaan een beetje kneden om het weer soepel te maken. Wat een schrik! Het zijn hele harde bollen geworden en met geen mogelijkheid is hier een soepel deeg van te maken. Niet getreurd, er is één kookheer in ons gezelschap en hij haalt verse pasta, gewoon bij de supermarkt. De bordjes staan klaar, de vier verschillende voorgerechten worden op de glazen bordjes gelegd. De gasten en mee-eters komen binnengedruppeld. Irene neemt de bar onder haar beheer en we krijgen een aperitief. We halen elk een paar bordjes uit de keuken en serveren de gerechten aan onze gasten. We nemen nog een wijntje, schrijven een kruisje op onze barkaart en zo kabbelt de avond voort. Leuke gesprekken met je naaste buren.
Ondertussen staat het water te koken, een paar minuten de pasta erin en dan worden de bloedhete borden op het fornuis gezet. Anneke doet de pasta op de borden en Ria 1 legt de saltimbocca erop. De pasta sist gewoon als hij wordt opgeschept. Het eten is allemaal even smakelijk en het is best veel. Twee grote schalen tiramisu en de stukken die worden opgediend zijn niet klein te noemen. Het is de bedoeling dat je met je partner deelt zodat je beide smaken kan proberen.

De keuken is weer schoon. Op de vloer na, maar dat wordt morgen geregeld. Het was me het middagje wel, dit wil ik wel vaker meemaken! Allemaal bedankt!!

Ria