Daar de Solanum een plant is die steeds meer in de belangstelling staat, vooral door zijn lange bloeiperiode, deze maand dit artikel. De Solanum bloeit hier aan de Costa Blanca al vroeg in het voorjaar . Maar ook in de zomer, moet dan wel wat bewaterd worden. En gaat dan verder met de bloei in het najaar, tot dik in november. De plant kan tot 3 à 4 meter en soms meer, uitgroeien en is met zijn bloemenpracht een echte blikvanger. De Solanum moet een goede standplaats hebben, goed in de zon en tevens een goed doorlatende grond. Zelf vind ik de blauw bloeiende uitvoeringen het fraaist.
Er zijn zo’n 1.700 Solanum soorten. Echter zijn er maar enkele als sierheester in cultuur. De Solanum behoort tot de nachtschadefamilie (Solanaceae). Hieronder vallen ook bekende voedingsgewassen, zoals de aardappel, de tomaat en ook de aubergine. Verder vallen hieronder ook veel klimplanten, bomen en heesters en (on)kruiden. De meeste betreffen tropische en subtropische planten, die graag warm staan en van veel zon houden. Maar van deze nachtschadefamilie zijn er ook planten, die goed in de schaduw kunnen groeien. Ook onder deze familie zijn er veel soorten die behoren tot de geneeskruiden en zijn vaak giftig. Terug naar de Solanumklimplant, die oorspronkelijk afkomstig zijn uit Brazilië, Paraquay en Costa Rica en zijn daarom natuurlijk ‘zonaanbidders’. In deze landen groeien deze klimplanten in het wild in struiken langs bosranden etc.
Hier aan de kust worden zo’n 4 tal soorten aangeboden. Allereerst de gewone Solanum jasminoides met lichtblauwe bloemen Er is een variëteit ‘Album’ genaamd met spierwitte bloemen. Alle Solanaceae hebben typisch stervormige bloemen met 5 kroonblaadjes, waar in het midden het vruchtbeginsel zit en met daarboven lange meeldraden. Ze kunnen in het najaar kleine blauwe besjes voortbrengen, die zaden bevatten. Als tweede ras kan ik u de Solana rantonettii uit Paraquay noemen. Een fraai blauw bloeiende plant en fraaie klimmer. Die uiteraard niet winterhard is. De plant wordt ook zo’n 3 à 4 meter hoog. Daar de Solana-soorten niet zelfhechtend of klimmend zijn, moeten ze worden geleid en zeker in het begin, regelmatig aangebonden worden. Bij het groter en ouder worden gaat de plant zich meer, door het vormen van wat dikkere takken, zelfstandig staande houden. Tenslotte wil ik u ook graag noemen de Solanum wendlandii, afkomstig uit Costa Rica. Deze plant heeft vooral helblauwe bloemen met donkergroene lancetvormige bladeren. en bereikt ook een hoogte van 3 à 4 meter.
Als u deze rijk vooral blauw bloeiende plant nog niet kent, dan hoop ik, dat ik u nieuwsgierig gemaakt heb over de Solanum. Ik kan u verzekeren uit eigen ervaring, dat de plant een verrijking zal betekenen voor uw mediterrane tuin.
