Ik verbaas me elk jaar weer hoeveel sneller de ene maand gaat in vergelijking met de andere. Van 2018 is inmiddels alweer meer dan een twaalfde deel om en dan is januari nota bene nog een lange maand!
Enfin, we zullen allemaal toch mee moeten blijven draaien met de tijd, want anders vliegen we eruit en dat willen we nog lang niet. En zolang we met plezier allerlei dingen nog kunnen en mogen doen, zal de tijd hoe dan ook altijd sneller blijven gaan dan wanneer we achter de geraniums zouden zitten!
Zo vliegen onze schilder ochtenden ook altijd veel te snel voorbij. Als je net lekker bezig bent en alles om je heen vergeet moet je je spullen al weer op ruimen. Maar helaas, dat is nu eenmaal niet anders en dat geldt denk ik voor elke hobby. Behalve bij sport, als, en ik schrijf ook duidelijk als, als ik een wedstrijd aan het verliezen was duurde de tijd eeuwen. Dan kwam er geen eind aan! Met reizen is dat ook zo, soms ben je zo op de plek waar je wezen wilt en een andere keer lijkt het of ze de route zomaar even met kilometers hebben verlengd.
Wij zijn met schilderen overigens in Azië aangekomen. Pfff ver weg hoor! Ook dit keer zijn alle doeken weer heel verschillend. Terwijl ik dit zit te schrijven zie ik mijn doek staan, half af, en nu denk ik: wat moet ik hier toch mee beginnen, dat krijg ik nooit voor elkaar! Dat krijg ik nooit zoals ik het voor ogen heb, dat gaat eeuwen duren! En toch hangt het met de volgende expositie weer gewoon op tijd in de clubbar. Zo gaat dat. Time flies when you’re having fun en ook als je geen fun hebt: de klok tikt altijd door.
Met een ietwat vermoeide en tikkende penseelstreek wens ik een ieder toch weer veel genoeglijke lange uren in onze clubbar toe,
