Zaterdagochtend 15 februari begonnen de 39 equipes met in totaal 101 deelnemers onder een stralende zon aan de jaarlijkse puzzelbloesemtocht. De winnaars van vorig jaar, Pieter & Everlyn en Paul & Jane hadden de organisatie in handen. Eerst een kop koffie met een amandelkoekje in het clubgebouw waarna men de instructies kreeg en een flesje water voor onderweg. Vanaf 9:30u konden we starten. Bij binnenkomst van het clubgebouw viel mij al op dat Pieter met een hoedje op rondliep. Heel verdacht.. Daarover later meer.

Mijn ouders waren een weekje over uit Nederland dus ik reed samen met hen in hun splinternieuwe huurauto rond. Via Benissa Costa reden we richting Jalonvallei. Bij vraag 1 al gelijk opperste verwarring als je de naam van het clubkoor niet weet. We zagen anderen keren en terugrijden, de strijd om een podiumplek was direct in volle gang! Om de rest van het verkeer niet in gevaar te brengen besloot ik door te rijden en hoopten we op een joker voor deze vraag later op de dag. Via duidelijke aanwijzingen en een hoop verrassende vragen kwamen we als eersten in Parcent aan. Daar begon, nadat we elk een mandarijn kregen een kleine rondwandeling door het centrum met een aantal vragen, dus de auto werd geparkeerd daar vlakbij. Aan het eind van de wandeling kregen wij het antwoord op vraag 1 in de schoot geworpen door een stel die wij vervolgens het juiste antwoord op de vraag van de kavelprijs gaven. Mooie ruil dus.

In Parcent namen wij ook even de tijd om aan de zeven open vragen te werken. Daar zaten ook wel pittige tussen. Vervolgens reden we via het Vall de Laguar naar Benimaurell. Prachtige route met een aantal restaurantjes om te kiezen voor een lunch. Wij kozen voor Venta del Collao op het hoogst gelegen punt van de route. De meesten zullen bij restaurant Alahuar neergestreken zijn want wij kwamen weinig andere deelnemers tegen daarboven. Na de lunch reden we over het smalle weggetje naar beneden aan de andere zijde van de berg. Erg steil daar. Prachtig uitzicht op de omgeving, pa en moe genoten hoewel mijn moeder het wel erg spannend vond op dit stukje. Daar moest je niet veel verkeer tegenkomen. Beneden in het dal door de rivierbedding en stilletjes aan waren we al op de terugweg. Via Pedreguer, een aantal vragen en aanwijzingen verder reden wij na exact 125 km (dit was ook een vraag) de parkeerplaats bij het clubgebouw op.

Om de laatste vraag hebben we erg veel lol gehad. Die luidde: welke kleur had die hoed? Dat sloeg op de hoed die Pieter ’s ochtends bij het vertrek op had. In Parcent had hij eenzelfde soort hoedje op, echter in een andere kleur! Tja, bedenk dan nog maar eens wat die eerste hoed voor kleur was. Toch hadden we ‘m goed.

Kort na vijven was iedereen geloof ik wel binnen en hadden we eerst de juiste antwoorden op de vragen via de beamer en aansluitend de prijsuitreiking. Het team met Carla won de trofee en zijn dus aan de beurt om de komende tocht te organiseren. Wij werden geloof ik toch nog vierde of vijfde, niet slecht voor een stel beginners met nauwelijks Spaanse kennis. De keukenploeg had voor drie heerlijke stamppotten gezorgd met een voorafje en een toetje. Ik vond vooral de zuurkool erg lekker. Om een uur of acht zat mijn moeder in te kakken en zo kwam er een einde aan deze geweldige dag! Super georganiseerd, goed eten, goed gezelschap en een hoop geleerd. Het smaakt naar meer.. Ik kom er misschien wel voor terug in 2021!

Peter

 

Foto’s: Jacqueline van Tol