Cieza heeft, voor de plaats die het is, een indrukwekkend aantal musea. Naast het Museo Syâsa is er een watermolen -, een esparta -, en een folklore museum plus een casa – museo de Semana Santa. We hadden tijd noch zin om álles te zien.

Het speels opgezette Syâsa Museum is gevestigd in een verbouwd patriciërs huis dat ook het Cieza Casino is geweest. Het toont niet alleen in vitrines voorwerpen op allerlei gebied zoals huishoudelijke zaken, munten, kleding en sieraden, allemaal gevonden in de ruines van Syâsa. Het biedt de bezoeker ook een ruimtelijke, “echte” ervaring. Daartoe zijn vanuit de opgraving twee complete, originele huizen naar dit museum overgebracht. Op de grote maquette is te zien waar die huizen precies stonden. Na de middag ging het museum pas om 20:30 uur open, dat was toen tegen zonsondergang. Wat een byzondere ervaring om op dat tijdstip vanuit het oude, originele huis, via de grote glazen buitenwand van het museum over de warm kleurende valei heen te kijken naar de berg waarop ooit dit huis had gestaan. Alsof je even op twee plaatsen tegelijk was. Op de top zagen we nog net een stukje kasteelruïne.

De Rio Segura heeft een stukje voor hij om Cieza heen stroomt in het tamelijk vlakke landschap een kloof uitgesleten van zo’n 60 meter diep. Ter vergelijking: een flatgebouw van 20 verdiepingen !!! Van boven zag je het water niet. Om bij de grot met de pinturas rupestres te komen moest je door een in de grond gemaakte schacht afdalen via een smalle, zeer steile, ijzeren wenteltrap en een paar normale trappen. Je komt dan in een soort uitholling in de steile kloofwand waaraan voor de constructie van onze toegang een soort balkon is gemaakt; nog altijd zo’n 50 meter boven het water. Hoe zijn ze hier vroeger ooit bij gekomen ??? Het is ook de enige grot in Spanje met resten van een Romeins huis, gemaakt wellicht om zich voor de oprukkende Visigoten te verstoppen.

De omgeving van Cieza heeft ook nog wat andere verrassingen; behalve de kloof zijn er stuwmeren, uitgestrekte fruitboomgaarden en watervallen, gebruikt voor de opwekking van electriciteit. Die laatsten kostten wel wat speurzin om ze te vinden. De boomgaarden zijn voornamelijk perzik maar ook abrikoos. Een prachtgezicht als dat allemaal bloeit. Maar dat zal, Deo Volente, het volgend jaar weer te bewonderen zijn!

Coral Dekkers-HP