Over de Pyreneeën op weg naar de Costa Blanca liggen schitterende plaatsen als Sos del Reyes Catolicos, Sangüesa, Javier en de Embalse de Yesa, bij velen bekend. Veel minder bekend is het Parque Natural de las Bárdenas Reales; op de grens van Navarra en Aragon.

Wat zouden we ons moeten voorstellen van een park in dat droge gebied tussen Pamplona en Zaragoza? We besloten te overnachten in Ejea de los Caballeros en werden meteen verwelkomd door tientallen ooievaars op het dak van ons hotel.

De volgende morgen vanaf het Oosten het park in richting Tudela om vandaar van zuid naar noord door het park te rijden naar Sádaba. Wat een belevenis!! Puur woestijngebied, maar met fantastische rotsformaties. Uitgeslepen door wind en water in vroeger tijden. Indrukwekkende punten, rotshellingen als vogelveren. We keken onze ogen uit! Om de paar kilometer stapten we uit om nieuwe gleuven of rare bergranden te bekijken. Het leek wel Arizona of Utah. Nergens bomen of struiken, überhaupt bijna geen vegetatie; trouwens ook geen huizen of andere tekenen van menselijke beschaving.

Wel af en toe een vliegtuig, want er schijnt een militaire basis te zijn in dat uitgestrekte gebied, zonder dat we daar last van hadden. We zijn bijna de hele dag bezig geweest om het park, waardoor maar één verharde weg gaat, in ons op te nemen. En te fotograferen natuurlijk! Geweldig!

Diep onder de indruk reden we daarna terug van Sádaba naar Ejea de los Caballeros, en de dag daarna naar de Cumbre del Sol (ook mooi!).

Paul van Halteren