Ik denk dat de meesten van ons, tig plussers, wel eens een muurtje hebben geschilderd of zelfs wel wat meer. Erik en ik in elk geval wel: muren, deuren, ramen, kozijnen etc, we draaien ons hand er niet voor om. Nog een likje verf hier en nog een veegje daar en wat zijn we dan tevreden. Daar kunnen we nou echt van genieten, vooral van tuinmuurtjes. Niet gedekt? Hoppa, nóg effe een kloddertje er over heen.

Maar dat is niet het geval als je op doek gaat schilderen. Dat is een stuk lastiger. Een professionele huisschilder of een amateur is eigenlijk altijd tevreden en voldaan over zijn werk, maar dat is voor een kunstschilder of een hobbyschilder zoals wij,absoluut niet het geval. Je blijft altijd onzeker en altijd maar twijfelen: is het nu af of moet ik er toch nog iets aan veranderen.

En dat is nu zo leuk van de donderdagmorgen. Zit je vast? Heb je hulp nodig of wil je gewoon even een bevestiging? Dan kun je altijd met iemand of met elkaar overleggen.

Onze nieuwe expositie was dan ook voor ons allemaal een uitdaging en dan verbaas ik me elke keer weer over de kwaliteit die er wordt geproduceerd. Ik had al min of meer in bedekte zin aangegeven dat het een bijzondere expositie zou worden en oh, wat hadden we graag wat camera’s opgesteld en wat afluister apparatuur geplaatst om de commentaren te horen. De herentafel zal wel flink bezet worden, want wie het dichtst bij het vuur zit…

Ook nieuwsgierig geworden? Kom dan maar gauw kijken op de eerstvolgende borrelmiddag.

En met de bekende penseelstreek sluit ik dit keer een beetje gespannen af, want ook als hobby artiest geef je je toch een beetje bloot!

Ietje Speets