“ LA TRAVIATA “ van VERDI op zondag 15 april om 15.30 uur
Als het allemaal goed is gegaan, zal op 15 april het nieuwe clubhuis klaar zijn voor nog méér nieuwigheid: klassieke muziek op de zondagmiddag.
Het lijkt de moeite waard om te zien of er voldoende belangstelling is voor zo’n zondag matinee. Het is al jarenlang een geliefkoosde traditie in het Concertgebouw omdat er niets mooier is dan een lome zondagmiddag te vullen met prachtige muziek. Na afloop kan er in ons nieuwe clubhuis bovendien nog gezellig geborreld worden, nn als er voldoende belangstelling is, kan het wellicht ook hier een traditie worden.
Ik wil u die zondagmiddag heel graag “LA TRAVIATA” laten zien; de beroemdste opera van Verdi in een zó adembenemend mooie uitvoering dat u hem eigenlijk niet mag missen of anders wel een tweede keer wilt zien. Die uitvoering vond plaats tijdens de Salzburger Festspiele van 2005, en gold al maanden tevoren als hét hoogtepunt van de Festspiele, zo niet als hét hoogtepunt van welke Traviata-uitvoering dan ook.
Stormloop op de kaartjes dus, torenhoge prijzen op de zwarte markt, blanco cheques van wanhopige fans, zelfs een aanbod van een 14-daagse Carribean-cruise in ruil voor één kaartje……als men er maar bij kon zijn. En wie er bij was, vergat het nooit meer: ontroerend en intens, meeslepend en uitbundig; op een sober, bijna leeg podium. Alleen maar plaats voor muziek en emotie….op het allerhoogste niveau.
Men kwam vooral om Anna Netrebko te zien en te horen. Zó mooi, zó ontwapenend en energiek, en met zo’n hartveroverende stem. Zij wás Violetta “La Traviata”, de courtisane om wie het drama draait. Violetta met haar levenslust, haar lichtzinnigheid, haar liefde voor Alfredo en haar wanhopig pogen om haar ongeneeslijke ziekte te verdringen. De doem van haar ziekte en haar naderende dood, die als een voortdurende dreiging boven het drama hangt, wordt in deze uitvoering op een even bijzondere als indrukwekkende wijze gestalte gegeven.
In geen enkele andere opera heeft Verdi de emoties van “zijn” Italianen zó bespeeld: onwaarschijnlijk mooie dramatische muziek in alle kleuren, van juichend uitbundig tot ontroerend verstild.
Giuseppe Verdi (1813 – 1901) was tijdens zijn leven al een nationale held. Niet alleen vanwege het overdonderend succes van zijn (vaak patriottische) opera’s, maar bovendien omdat zijn naam zich uitstekend leende voor een patriottische verzetskreet. Het Italiaanse volk zuchtte in die tijd voor een deel onder Oostenrijkse overheersing en verlangde vurig naar een vrij en verenigd Italië met Victor Emanuel als koning. Als het volk dan ook luidkeels de juichkreet “Viva Verdi” (“Leve Verdi”) scandeerde, was dat tegelijkertijd een strijdkreet: want V.E.R.D.I. betekende óók Victor Emanuel Re De Italia (=Victor Emanuel Koning Van Italië )
Ondanks die verering en zijn verworven rijkdom is Verdi altijd bescheiden gebleven. Tijdens zijn leven gaf hij een deel van zijn vermogen aan de bouw van een armenhuis, en na zijn dood aan kinderklinieken, doofstommeninstituten en een rusthuis voor bejaarde musici. Hij wilde een eenvoudige begrafenis 2de klasse zonder bloemen en kransen.
En zó gebeurde: geen bloemen en kransen, maar er stonden 300.000 mensen langs de route en een koor met 900 zangers zong het “Slavenkoor” uit zijn opera Nabucco toen de kist in het graf daalde.
Ik denk dat ik met “La Traviata” veel mensen een plezier doe. Het is een herhaling van de uitvoering, die ik 6 ½ jaar geleden al eens op één van mijn Klassieke Muziekavonden heb getoond; de zaal in het oude clubhuis was toen eigenlijk te klein voor het aantal toeschouwers. Ik vermoed daarom dat velen hem nog eens willen zien.
En voor wie deze opera nog niet gezien heeft, geldt: u vergeet hem gegarandeerd nooit meer……!
La Traviata duurt ongeveer 2 uur, halverwege onderbroken door een pauze. En na afloop een drankje en een praatje aan de bar.
Ik zie u graag op ZONDAG 15 APRIL OM 15.30 UUR.
Erik Hulleman
