Zaterdag 2 april was het eindelijk zover. Er kon weer gewandeld worden. Samen met een enthousiaste groep van 20 bergstappers(plus) vertrokken we vanuit Moraira via de Camino de la Viuda naar het beginpunt van de wandeling. De stemming was van meet af aan opperbest, mede geholpen door het mooie weer. De door Cora en Jan uitgezette route bleek afwisselend en uitdagend. Het eerste deel bestond uit een redelijk goed begaanbaar bospad met aan het begin uitbundig bloeiende mimosastruiken. De zon die door de bomen op de goudgele bloesem scheen, gaf een betoverend mooi effect.

Na een klein kwartier ging het bospad over in een rotsachtige omgeving waar we ons al manoeuvrerend door de Barranco de la Viuda op weg naar beneden richting zeeniveau begaven. Er werd een aardig appèl gedaan op ons balanceervermogen. Maar de beloning was groot. Beneden aangekomen bevonden we ons op een klein strandje (Cala Llebeig) dat in vroegere tijden vooral gebruikt werd als aanvoerhaven van smokkelwaar. Even uitrusten om vervolgens de steile helling naar boven te beklimmen alwaar we arriveerden op een van de mooiste wandelpaden in de wijde omgeving. Dit zogenaamde ezelspad loopt over een brede richel met aan de linkerzijde een majestueuze rotsenwand en aan de rechterzijde een fantastisch uitzicht op de strakblauwe Middellandse Zee. Adembenemend mooi!

Dit pad eindigt bij Cala Moraig waar we vanaf het uitkijkpunt een mooi uitzicht hadden op het kiezelstrand van de Cumbre del Sol. Een goede plek om van de door ons meegebrachte lunch te genieten waarna we uitgerust de terugtocht konden aanvaarden. En het was geen straf dat deze dezelfde route volgde in omgekeerde richting. Dan ziet de wereld er toch weer heel anders uit. En terug op ons startpunt waren we het er allen over eens. Dit was een fantastisch mooie wandeling!!

Annemarie van Zutphen