13 januari jl., een van die weinige ochtenden aan de Costa waarvan je denkt: kan ik nog even blijven liggen, het is fris buiten en er waait een koude wind. Maar ja, de “plicht” roept, we hebben ons immers opgegeven voor de Bergstappers.

Verzamelen in Teulada bij “de gevangenis” waar ik me nog steeds afvraag waar die gevangenis dan wel is maar dat komt nog wel… Met een clubje van 15 bergstappers en Fleur op weg naar Pedreguer. Ik loop (samen met mijn wederhelft) al vanaf het begin van ons lidmaatschap mee met de Bergstappers. De afgelopen jaren is dat, helaas, minder geworden.

Michel en ik denken nog vaak aan de wandelingen georganiseerd door Frans en Mary en hun hond Angela. Deze zaterdag de 13e was zo’n dag dat we met elkaar weer dachten: wat zijn die Bergstappers toch ontzettend leuk! Frans liep voorop, Fleur rende van voor naar achteren en weer terug. Leuke verhalen onderweg en wat denk je? Na afloop (ik ga ook met de tijd mee) meer dan 12.000 stappen verzet en ik weet niet hoeveel verdiepingen beklommen.

Dit keer geen lunch in het binnenland maar in ons eigen vertrouwde Teulada. Coral had een tafel gereserveerd in Cafeteria “Underground” La Cultural. Een ontdekking! We hebben daar genoten van een voortreffelijke lunch met, uiteraard, heerlijke wijnen. Nou blijkt dat ze hier iedere zaterdagavond een soort “diner dansant” organiseren dus ik heb voorgesteld aan Michel, ga aan de slag en organiseer wat met je Vlaamse vriendin.

Kortom het was weer een zaterdag met een gouden randje dankzij Frans en onze Coral (sorry, geen foutje maar dit is voor Spaanse intimi).

Henk Jan Fernhout