U bent ongetwijfeld deze zomer flink aan de drank geweest en heeft zich bovenmatig te goed gedaan aan bbq’s en andere vette happen. De kilo’s zijn er weer aangevlogen. Nu, daar heeft Winston Churchill ,de hoofdpersoon van deze film, zijn hele leven last van gehad. Alleen bij hem maakt het niet uit of het zomer of winter is, ’s ochtends of ’s avonds. De eerste keer dat Churchill in beeld komt, is tijdens een cholesterolrijk ontbijt met een glas whisky en een glas wijn. Zo begint hij de dag altijd. U ziet, er zijn altijd mensen die nog erger zijn dan u.

Het verhaal van de film begint op 9 mei 1940 en eindigt op 28 mei 1940. De dag waarbij Engeland en de rest van Europa aan een zijden draadje hangen. De meeste historici zijn het er over eens, dat Churchill een doorslaggevende rol heeft gespeeld in het verslaan van Hitler. Alle andere leiders van Engeland, Frankrijk, USA wilden onderhandelen met Hitler. Alleen Churchill niet. Als Churchill zijn zin niet had doorgedreven, was de WO II heel anders afgelopen.

De film gaat over Churchill. Een man die er op het moeilijkste moment van Engeland er alleen voor staat. Een man, die door zijn eigen partij gewantrouwd en geminacht wordt. Ook de bevolking moet eigenlijk niets van hem hebben, omdat hij zo vreselijk bekakt en stinkend rijk is. Men vindt hem een bullebak, een rijkeluiszoontje, een op en top snob. Alleen zijn vrouw Clementine vindt hem lief. Liefde maakt blind. Toch? Of  kunnen we hem beter vergelijken met een roze varkentje. Zo’n dikkerdje, die alles opeet en overal een vreselijke teringzooi achterlaat. Zo’n vet-kees, die liefst de hele dag alles afstruint en alles op stelten zet. Ook ’s nachts.

Wist u dat varkens heel intelligent zijn, veel energie hebben en bijna voor alles een oplossing hebben. Ze zijn ook heel grappig. Zeker die kleine snoezelige, poezelige, roze biggetjes. Schatjes zijn het. Heerlijke scheetjes. Dat is, wat Clementine in Winston zag. Ze noemde hem “pig”; lief hè, als je vrouw niet “schatje” roept , maar “varken(tje)”! Dat is wat we te zien krijgen in de Darkest Hour.

De film:

  • bevat geen vreselijke oorlogsscenes
  • bevat geen seks
  • bevat geen geweld
  • bevat geen romantische scenes
  • bevat geen liefelijke landschappen
  • bevat wel een beetje politiek
  • en gaat over een varken.

En toch is de film goed. Niet alleen om de onderkoelde Engelse humor. De film laat zien dat gebrek aan zelfvertrouwen, minachting door de anderen, eenzaamheid wel degelijk tot grootse daden kan leiden door kracht en liefde.

Vooraf houd ik een korte inleiding over deze film. Duurt niet langer dan tien minuten. Als de eerste toehoorder binnen tien minuten in slaap valt…. dan korter natuurlijk. U mag uiteraard ook om 20:10 komen.