Het is vrijdag, 13 september 1968. Ik ben als militair arts gestationeerd in Bramsche, W-Dld, en ben daar de huisarts van de daar wonende militairen en hun gezinnen. De meeste wonen in de Siedlung (nu zouden we dat hier een urbanisación noemen), een kilometer of tien van het kamp. Ik woonde zelf in het dorp.

Zoals gezegd, het is vrijdag de dertiende, ‘s-middags 13:15, en ik ben vanaf het kamp onderweg naar een kraamvrouw. Ik heb haast, het stormt met volop regen, de wind wervelt rond een vrijstaand huis, en de Volkswagen kever is nooit berucht geweest om zijn stabiele wegligging, ook niet dit rijks-exemplaar. Dit alles resulteert in een formidabele slippartij, ik word uit de auto geslingerd, tussen twee bomen door en maak een zachte koprol in een bloemenveld. De auto blijft achter in de sloot en het Duitse woord “Strassengraben” krijgt nu wel een heel eigen betekenis. Ook had ik het bord “Zutritt verboten” in de gauwigheid over het hoofd gezien. Schade: auto total loss, ik mankeer niets.

Een kwartiertje later arriveert de marechaussee met een takelwagen en een nieuwe auto voor mij. Ik was tenslotte de dienstdoende huisarts. Ook de laconiekste opmerking van de dag kwam van de marechaussee: “beter vandaag in de blommen dan over drie dagen…” De kraamvrouw was vastbesloten om niet op vrijdag de dertiende te bevallen en nu was er dan ook nog geen weeën activiteit. Het werd de volgende dag een feestelijke, probleemloze gebeurtenis. Al was het vroeg in de morgen, de Sekt smaakte uitstekend.

Bij een geboorte hoort natuurlijk een geboortekaartje. De verse ouders hadden de keus al lang tevoren gemaakt en om in stijl te blijven met mijn belevenissen van de dag ervoor stond daar op – hoe krijg je het verzonnen – een kleuter in een bloemenveld… Maar voor mij was er ook nog een ander staartje: een paar maanden later werd ik door de “Krijgsraad te Velde” veroordeeld tot een boete van Fl 45.- en het volgen van een militaire slipcursus. Fl 45.- was werkelijk geen geld voor zo’n feestelijk dagje uit en de slipcursus is later ook nog een paar keer uiterst nuttig gebleken.

Nico Dekkers