“Nóóit eerder meegemaakt!“ Dat is de kreet die we met een zekere frequentie te horen krijgen als er een reparateur bij ons bezig is een of ander kapot gegaan apparaat of anderszins te repareren. We nemen dat voor kennisgeving aan met het idee dat dit de stilzwijgende code is van het leveranciersgilde om mensen gerust te stellen dat ze echt geen sof kochten, integendeel dat dit mankement nauwelijks ooit voorkomt. We geloven er niet echt in, maar laten het gaan.
Toen hetzelfde ons ook hier in Spanje gebeurde, wisten we het zeker: dit is de internationale code om klanten gerust en koest te houden. Tot… we ontdekten dat lang niet iedereen dit meemaakte. Dat bleek een verrassing.
Nico moest voor een eenvoudig onderzoekje dat hooguit twintig minuten zou duren naar het ziekenhuis. Maar eenmaal binnen in de onderzoekruimte kwam hij niet meer naar buiten, anderen wel intussen. Na zo’n drie kwartier begon ik het vreemd te vinden en na een uur werd ik wat ongerust. Ten onrechte: juist toen kwam hij weer tevoorschijn met een grijns van oor tot oor: de uitkomst was zó verbazingwekkend gevonden dat de onderzoeker het aan een oudere collega wilde tonen want… “dit had hij nog nooit eerder gezien!” Die collega trouwens ook niet. Het gaat dus niet alleen zo bij onze spullen, het zit ook binnenin onszelf.
Op pad naar Oliva – vlak voor de covid – om voor de stadswandeling de puntjes op de “i” te zetten, vertelde ik dit aan Marianne, de medeorganisator. Zij zei me niet bekend te zijn met dit “nog nooit eerder” fenomeen. Het museum, dat de keren daarvoor gesloten was omdat door ziekte van bepaalde personen niemand bij de sleutel kon, was nu open en we kregen een persoonlijke rondleiding. Tenslotte wilden we zeker weten dat we op de geplande datum er met de groep in zouden kunnen. Nou daar hoefden we niet bang voor te zijn, dat was vanzelfsprekend; de situatie waarin ze verkeerd hadden was zo bizar geweest, dat de man naar zijn zeggen het in zijn dertig jarig dienstverband echt “nog nooit eerder meegemaakt had”. Onze grijns hebben we tot buiten bewaard en de stadswandeling, die ligt intussen nog op de plank, wachtend tot hij weer kan!
Coral
