Graag wil ik u in dit artikel een spectaculaire succulent voorstellen, te weten de Kalanchoë beharensis. Zoals u weet zijn succulenten of vetplanten een verzamelnaam voor planten met dikke vlezige bladeren en of stengels, die zich hebben aangepast onder droge omstandigheden. Ze zijn in staat om in de regentijd vocht op te nemen en dit te bewaren voor droge perioden. Ze behoren tot diverse geslachten en families, zoals de Cactaceae, Crassulaceae en Agavaceae. Bijvoorbeeld zijn de cactussen in wezen opgezwollen stengels en heeft Sedum opgezwollen blaadjes. Succulenten hebben zich vaak aan schrale omstandigheden aangepast. Daardoor betekent dit, dat vaak een goede verzorging bij deze plantensoorten neerkomt door ze te behandelen als ‘armoe troef’. Vooral teveel water geven is vaak slechter dan te weinig. Succulenten zijn het meest tropisch of subtropisch. De Kalanchoë beharensis is afkomstig uit Madagaskar. Op mijn speurtocht indertijd naar de beste woonplek hier in Spanje vele jaren geleden, heb ik de plant het eerst gezien in tuinen in Torrevieja. Ik vond indertijd direct de plant erg opvallend door zijn uiterlijk.
Deze opgaande plant heeft vlezige takken met flinke grote bladeren met een gekartelde rand en is aan de rugzijde erg gewelfd. Aan de bovenkant zijn de bladeren bedekt met zilverwit of kameelkleurig, wollig vilt. Je zou eigenlijk eerder moeten zeggen mooi fluweelachtig grijs. De grote bladeren worden ook wel eens vergeleken met de oren van een olifant. De plant kan op een goede plek in de tuin mans hoog worden en wordt dan meer boomvormig. Als solitair is de plant zonder meer zeer decoratief. Heeft kleine licht gekleurde bloempjes, die ontstaan op stengels van zo’n 50 à 60 cm lang. Maar deze bloempjes stellen niet zoveel voor. Het gaat vooral om het zilverwitte blad. De Kalanchoë beharensis verdraagt veel zon, maar ook lichte schaduw. Wel is het van belang de plant op een beschutte plaats te zetten, daar de plant meer tropisch dan subtropisch is. De grond moet goed doorlatend zijn en liefst wat humusrijk. Voor vermeerdering van deze plant kunt u naast een stek, ook gewoon een blad afnemen. Dit blad kunt u op de aarde van een pot leggen. Als u de grond wat vochtig houdt dan zullen zich wortelen ontwikkelen en zal er een nieuw plantje ontstaan. In de vrije natuur is dit vaak de wijze van vermenigvuldiging, doordat er bij de plant wel eens bladeren afvallen, door welke omstandigheid dan ook. Hier aan de Costa Blanca kunt u deze vermeerderingstechnieken het beste doen in de zomertijd. Uiteraard kunt u deze plant ook in een pot kweken, maar deze zal dan nooit zo groot en mooi uitgroeien als in uw tuin. Groeit de plant eenmaal goed, dan vraagt hij weinig verzorging. Door zijn aparte verschijning en zijn decoratieve uiterlijk kan ik u deze Kalanchoë beharensis met zijn zilverachtige verschijning, die fraai afsteekt t.o.v. het groene loof van andere planten, als vrijstaande plant in uw mediterrane tuin van harte aanbevelen.
