Iedereen die het Middellandse Zeegebied bezoekt, zal zeker tijdens een wandeling of verblijf in een tuin of park, de zéér sympathieke geur van een Jasmijn hebben geroken. Deze geur is dan ook bij de meeste Jasmijnsoorten het belangrijkste voor wat betreft de toepassing. De Jasminum bestaat als geslacht uit zo’n 250 soorten en behoort tot de olijffamilie (OLeaceae). Ze komen voor in allerlei struikvormen en hebben afwijkende groeikenmerken. Overeenkomstig hebben ze wel afgeronde twijgen en vertonen vaak een erg groene bast. De bloemen groeien op de bijschermen, die ontsproten zijn uit de oksels van de plant. De vrucht is vaak een zwarte bes. De plant is zowel groenblijvend als blad verliezend. Hier aan de Oostkust gaat het om zo’n 4 à 5 Jasmijnsoorten die bij de Tuincentra worden aangeboden en dus ook het meest worden toegepast. Allereerst wil ik u presenteren de geurende Jasmijnsoorten. Als u een Jasmijn zoekt die het hele jaar geurende witte bloemen voortbrengt, dan kan ik u de Jasminum officinale het beste aanbevelen. Deze Jasmijn is afkomstig uit Iran, India en China. De beste plaats voor het planten is bijvoorbeeld tegen een muur of gevel van een huis, aan de zuidzijde. Deze klimplant moet goed bevestigd worden tegen de muur. De Jasminum officinale stelt geen hoge eisen aan de grond. Vraagt echter wel tijdens de droge periode om wat water, vooral ook om de plant in een goede conditie te houden om het voortbrengen van geurende bloemen te bewerkstelligen. Het regelmatig snoeien is niet verkeerd, u voorkomt dan, dat de plant van binnen uit niet lelijk wordt.
Een andere sterk geurende Jasmijn is de Jasminum polyanthum. Deze plant valt vooral op door zijn sterke geur in het voorjaar en zijn dan ook mooie bloemen pracht. Vele witte bloemen, die op een 1 à 2 cm roze steel zitten. De plant komt oorspronkelijk uit China. Echter, de bloei is maar tijdelijk. Zodra de plant is uitgebloeid, valt hij ver terug. Dat is ook het moment om hem stevig terug te snoeien. Geleidelijk zal de plant dan zich weer herstellen en groener worden. Zo in februari, maart toont hij zijn nieuwe bloemknoppen, die dan als een opvallende wijnrode waas over de plant hangen en vervolgens komen dan alle bloemen in een keer weer tevoorschijn. De plant vraagt een humusrijke bodem, die goed doorlatend is. En moet als klimplant goed tegen de muur bevestigd worden.
Ook de Jasminum azoricum, die van Madeira komt, is een interessante witbloeiende klimplant. Is groenblijvend. De blaadjes zijn wat leerachtig, met glanzende bovenzijde. Op een goede plaats aan de zuidzijde, tegen een muur of gevel, dan kunt u ook het hele jaar bloemen verwachten. Overigens bloeit deze plant aan de Spaanse kust het meest in de zomer. De plant op zich, blijft, in tegenstelling tot de 2 vorige soorten het hele jaar mooi groen. Stelt ook geen hoge eisen aan de grond. In de droge periode, om het mooi groen blijven en het opwekken van bloemen te bevorderen, gelieve wat water te geven.
Tot slot, wil ik met u 2 geel bloeiende Jasmijnsoorten bespreken. Allereerst de Jasminum mesnyi, afkomstig uit China. De gele bloemen verschijnen in februari, maart. Tegen muren of schuttingen, moet de plant wat “geholpen” worden, om wat te kunnen klimmen. Wordt zo`n 3 meter hoog en is een dicht bebladerde plant. De plant heeft het liefst half schaduw. Daarom is hij uitermate geschikt om “lelijke” hoeken in de tuin te camoufleren. Men herkent deze gele Jasmijn aan het drie gevederde blad. Tenslotte de Jasminum nudiflorum. Voor Midden en Noord Europa bekend als de Winterjasmijn. Dus winterhard, in tegelstelling met de boven besproken Jasmijn soorten. Is minder mooi dan de Jasminum mesnyi, om hier toe te passen. Maar kan natuurlijk wel. De bloemen, die aan de takken van het vorige jaar, zich zullen ontwikkelen, zullen zich zeker al in december vertonen.
Ik hoop u hiermede wat meer inzicht te hebben gegeven, in de mogelijkheden van de Jasmijn toepassingen in uw Mediterrane tuin.
