Met de jaarwisseling was ik op de Canarische eilanden, te weten Lanzarote. Zoals u ongetwijfeld weet, betreft het hier een vulkanisch eiland. Op 1 september 1730 is hier een scheuring in de aarde ontstaan, gevolgd door uitbarstingen, die 6 jaar lang enorme stromen lava hebben uitgespuugd. Dit werd nog eens herhaald in 1824.

Daar het weinig regent op dit eiland en grote delen van de aarde (zeg maar gruis.) door de lava gewoon zwart is, is de vegetatie beperkt. Een van de planten, die me hier opviel door zijn diverse manieren van toepassing was de Hibiscus rosa sinensis (Chinese roos). Allereerst natuurlijk door de fraaie bloemen, maar vooral ook doordat deze plant hier zo goed groeide. Deze heester is natuurlijk ook zeer geschikt voor de Costa Blanca. Zeker als de plant op een goede plaats in de tuin staat, zal hij ook hier het hele jaar fraaie bloemen voort brengen. Ongetwijfeld heeft u deze plezierige plant ook toegepast in uw tuin. Indien niet, dan kan ik u deze Hibiscus van harte aanbevelen. Allereerst zoals ik u al noemde door zijn prachtige bloemen, maar ook voor het frisse groene blad van deze niet bladverliezende struik. Hier aan de Spaanse kust zijn veel planten stekelig, de Hibiscus is dit niet en is dus makkelijk te snoeien e.d.. Mede hierdoor zal de plant een dankbare toepassing blijken te zijn.

Allereerst even een totaal beeld. De Hibiscus bestaat uit zo’n 300 soorten en behoort tot de kaasjeskruid familie (Malvaceae). Ze komen uit de tropen en sub-tropen. Er zijn bladverliezende en groenblijvende soorten. Ik wil het in dit artikel vooral houden bij de eerder genoemde Hibiscus rosa sinensis en ook bij de Hibiscus syriacus. De Hibiscus rosa sinensis (ook wel chinensis) is afkomstig uit China, zoals de naam al zegt. Kan een hoogte en omvang bereiken van 2 à 3 meter. De soort heeft donker groen, grofgetande eivormige bladeren. De bloemen hebben een lengte van zo’n 12 cm, die in de bovenste blad oksels ontstaan. Ze bloeien kort, echter in grote aantallen. De bloemen zijn enkel, karmijnrood. Maar er zijn ook dubbele en halfdubbele uitvoeringen, die door het kruisen ontstaan zijn. Hierdoor zijn er ook zalmroze, roze en gele bloemen. Voor potplanten, maar ook voor borders worden door de handel ook wel kleine planten aangeboden, die met een groeiremmend middel zijn behandeld. Deze blijven aanvankelijk klein, maar zullen uiteindelijk, zoals normale planten gewoon uitgroeien tot de maten, die ik u genoemd heb. Als u de plant laag wil houden, dan zal u regelmatig de plant moeten toppen. Verder kunt u de oudere planten op z’n tijd flink terug snoeien. De plant houdt van een warme plek, die beschut is tegen de koude wind. De bodem moet goed doorlatend zijn., liefst humus rijk. Zeker bij het begin van aanplant, regelmatig water geven. Vraagt veel licht. Hoe langer de plant staat, des te beter wordt deze bestand tegen de volle zon. Hoewel een plek met wat lichte schaduw zeker ook niet verkeerd zal zijn. De Hibiscus syriacus, de Althaeastruik, is bladverliezend. Deze struik wordt 2 à 3 meter hoog en is redelijk winterhard. U kent hem misschien ook wel als toepassing in Nederland? De wilde soorten hebben een paarse kleur bloem. Het blad is 3 lobbig en tot 10 cm lang. Tegenwoordig teelt men allerlei grootbloemige soorten in vele kleuren van roze, rood, wit tot paars. Daar deze plant hier aan de Costa Blanca nog minder verzorging vraagt, zoals samenstelling van de grond of water en of warme plek, kan deze plant een goed alternatief zijn voor de Hibiscus rosa sinensis. Groepage van 3 tot 5 of meer van Hibiscussen in een border geeft een optisch goed effect. Ook kunt u ze goed gebruiken voor een haag. En natuurlijk ook als solitaire toepassing. Bij het eventueel toepassen veel succes toegewenst.