Het was een lange hete zomer. Un verano largo y caluroso, drukkend en druk. Ons dorp werd overspoeld door Spaanse, Franse, Belgische en Nederlandse toeristen waarvan het grootste gedeelte blijkbaar met de auto was gekomen, want het was dikwijls file rijden. Heel begrijpelijk na die Covid periode waarin zelfs de Spanjaarden niet buiten hun eigen provincie mochten, maar aangezien de meeste mensen nu gevaccineerd zijn, zijn de regels gelukkig aangepast en was het net als met koeien in het voorjaar die voor het eerst weer naar buiten mogen, dan gaan ze helemaal los. Maar gelukkig is de rust weer gekeerd en is Moraira weer van ons.

Het weer is nog prachtig op wat regenachtige dagen eind september na, hetgeen heel heel hard nodig was voor de natuur. We kunnen gewoon weer ergens op een terrasje zitten zonder reservering en gelukkig mogen we buiten overal weer zonder mascarilla, want je herkende de mensen nauwelijks op straat, met zonnebril, mascarilla en dikwijls ook nog met een hoed of een pet, volkomen incognito en vermomd! Dus mocht ik u niet gegroet hebben, sorry! Ik heb dat met auto´s ook hoor. Erik herkent iedereen aan zijn of haar auto. Ik zie dat niet, voor mij lijken ze allemaal op elkaar met 4 wielen en een dak en ook zonder dak is het een probleem, dus helaas ben ik ook daarin niet erg sociaal. Nogmaals sorry!

Het clubleven is inmiddels weer opgestart, want ook de “overzomeraars” komen langzaam maar zeker weer overwinteren aan de Costa. We zijn nog steeds met een klein groepje schilders, de zogenaamde diehards, waarvan sommigen zelfs de hele zomer hebben doorgewerkt in hun eigen atelier. De penselen zijn inmiddels geslepen en in de aanslag en we zijn weer lekker bezig om veel verf op weinig doek te verwerken tot iets, tja wat, ach dat maakt ook niet echt uit zolang we er maar plezier aan beleven.

Een serieus onderwerp hebben we ook nog niet gekozen, maar “zomer” wordt toch door enkelen al uitgevoerd. Niemand is verplicht en iedereen is vrij om mee te doen. Guus heeft inmiddels weer prachtige dieren geschilderd, Babs een hele serie kleinkinderen en Erik heeft zijn “Voorzaan“ van Monet inmiddels ook af en dat hangt inmiddels al bij vrienden thuis.

We zullen begin oktober wat nieuwe werken op gaan hangen, want het is nu maar een armzalig geheel in onze entree en hoog tijd voor vernieuwing. Er hebben zich ook wat nieuwe aanstormende schildertalenten aangemeld en we hopen natuurlijk op nog meer nieuwe gezichten.

Met deze verse penseelstreek wens ik iedereen weer een heel mooi najaar toe al dan niet vermomd met een mascarilla !

Ietje