Het is wéér maart en nog steeds zitten we in het corona tijdperk, helaas. Maar er gloort licht aan de horizon, want we mogen ons binnen enkele maanden laten vaccineren en dan: dan kunnen we ons weer uitleven zowel binnen- als buitenshuis en kan dus ook het clubleven weer leven ingeblazen worden. Tot die tijd beperken wij onze uitjes nog maar binnen een kleine kring. Gelukkig zijn de terrassen weer open en dat geeft veel mensen weer een heleboel lucht, zowel eigenaren als bezoekers.

Wij hebben ons vooral bezig gehouden met schilderwerk buitenshuis. Helaas dus geen penseelwerk, maar meer met de kwast en daar ga ik het zo nog even over hebben, want er is een duidelijk verschil tussen een penseel en een kwast!

Ondanks de gedeeltelijke lockdown hebben we genoten van onze dagelijkse wandelingen, meestal naar beneden, naar het dorp voor een cortadootje to go bij het strand. Zittend op een muurtje en genietend van alle wandelaars die voorbij kwamen, bijna allemaal met één of twee honden. Het leek wel of iedereen een hond had aangeschaft in de corona tijd. Af en toe kwam er ook een vreemde snuiter voorbij zoals bijvoorbeeld een man met een tot aan de nok toe volgestouwde fiets, of andere daklozen en zwervers, zogenaamde rare kwasten.

Wist u trouwens dat het woord penseel oorspronkelijk uit de franse taal afkomstig is en gewoon een klein kwastje betekent. Er zijn in tegenstelling tot het woord kwast ook helemaal geen leuke woordspelingen op penseel. Alleen zelfstandige naamwoorden zoals een penseelkever, een penseelkrab of een penseelzwijn, hetgeen een rivierzwijn in Afrika is. Nee dan heeft het woord kwast veel meer betekenissen, afgezien van een rare kwast oftewel een vreemde snuiter, heb je nog de “kwast in het hout”, hetgeen een war of een knoest in het hout is. Als fervente puzzelaar voor mij een normaal woord, maar als iemand tegen je zegt: “nou er zit een flinke war in dat hout”, dan denk je toch bij jezelf, ik vrees dat je zelf in de war bent en vindt hij jou misschien wel een rare kwast! Dan heb je nog de uitdrukking “dàt heeft hij aan zijn kwast”, oftewel die is dus schuldig! Of “tot de kwa kwast hoort de kwa beitel”, een oude uitdrukking die zoiets betekent dat als je iets begint moet je het ook afmaken. Maar een kwast is ook een drank van citroen en suiker, of kan een versiering zijn zoals bij een gordijn of aan een schoen. Iedereen heeft kwasten in huis, kijk maar in de keuken en vergeet de bijna uitgestorven scheerkwast en beddenkwast niet.

Weer wat geleerd en hopelijk kan onze schilderclub binnenkort weer lekker aan het kwasten met de penselen, want het wordt de hoogste tijd om onze artistieke gaven weer de ruimte te geven.

Met deze “penseelstreekwens” beëindig ik dit kwasterige relaas en hoop ik dat we elkaar allemaal binnen afzienbare tijd weer normaal kunnen en mogen begroeten.

Ietje