(Afrikaanse lelie of ook wel de lelie van de Nijl, maar in Spanje wordt de plant zelfs ook genoemd “Flores del Amor”)
Vele jaren geleden, toen ik startte met “huisje, boompje, beestje”, kwam ik voor het eerst in contact met de Agapanthus. Een broer van mij had deze plant in een kuip en had deze gekregen van zijn schoonvader, die tuinarchitect was en die o.a. betrokken was bij de renovatie en aanleg van de beroemde Renaissance tuinen van het Paleis Het Loo. Ik vond de plant van het begin af aan zéér interessant. Zeker door zijn fraaie bolvormige bloemscherm, mooie blauw/violet kleur en het exotische aspect. Het is een heel goede pot(kuip)plant. Zeker bij groepage in potten ziet de plant er stijlvol uit. Zo kon u indertijd bij de soap-series Dynasty en Dallas fraaie oprij lanen zien, waar deze potplanten in rijen geplaatst waren, om een bepaalde chicheid uit te stralen. De Agapanthus, die eigenlijk niet veel eisen stelt, behoort tot de leliefamilie (Liliaceae).
Is oorspronkelijk afkomstig uit Zuid Afrika en is rond 1700 in Europa ingevoerd. De meeste soorten zijn groenblijvend. De vlezige bladeren groeien vanuit de grond, zoals bijvoorbeeld robuust gras, maar is dan veel zachter en voelt wat voller aan. De kleur van het loof is mooi fris groen. Zo in eind mei, juni groeien vanuit dit groen, lange rechte stelen, die tot een meter hoog kunnen worden. Aan het uiteinde komen dan de bolvormige bloemschermen, zoals ik al eerder noemde. Meestal is de kleur blauw, maar er zijn enkele soorten witbloeiend. Indien u de plant in de pot kweekt, dan moet de grond goed doorlatend en liefst ook wat lemig zijn. Hier aan de Mediterranee is het goed de plant in de halfschaduw te plaatsen. Het is niet goed de plant toegepast in een pot, veel te verplanten, daar de plant hiervan te veel lijdt. Wel op z’n tijd bemesten.
Natuurlijk kunt u de Agapantus, hier aan de Costa Blanca, ook direkt in de volle grond zetten. Zeker omdat, zoals eerder genoemd, de plant niet al te hoge eisen aan de grond stelt. Bij het inplanten is het niet verkeerd wat potaarde mee te geven. Op het eiland Madeira heb ik hele velden met deze altijd groen blijvende planten gezien, met de al eerder beschreven mooie bloemen. Zowel in parken, tuinen en zelf langs de bermen van de wegen. Apart en bijzonder fraai. Om de plant, zeker in de droge tijd van het jaar, in een goede conditie te houden, is het noodzakelijk deze regelmatig te besproeien. Graag wil ik ook nog de vermelding kwijt, dat vaak gedacht wordt, dat de Agapanthus een bol heeft, maar dit is niet het geval, de plant heeft een dikke wortelstok. Om de plant te vermeerden kunt u het zaad uitstrooien, maar dit is een lange weg voordat u bloemen krijgt. Beter is het de plant te scheuren op de wortelstok. Bij een goede behandeling, zult u dan weer snel bloemen verkrijgen. Veel succes toegewenst bij het telen van deze plant, als kuipplant of als plant in de volle grond.
