De warme zomermaanden aan de Costa zijn omgevlogen en inmiddels is het nieuwe clubseizoen weer opgestart. Het was deze zomer vreselijk druk, warm, winderig en zanderig maar desalniettemin heerlijk.

Wij de “blijvers” hebben dan toch ook altijd een beetje een vakantiegevoel met al die buitenlanders om ons heen. Ofschoon de voertaal inmiddels voornamelijk Nederlands is in Moraira. Jammer maar dat is niet anders. We blijven dan wat vaker op onze berg en komen alleen naar beneden als we moeten of per se willen.

Een paar weken geleden hadden we een verjaardag diner op een zaterdagavond en uiteraard werd dat buiten gevierd op het terras. Te feestelijk voor een korte broek, te warm voor een lange broek dus koos ik voor een jurkje. Dat gebeurt niet vaak, want ik ben nu eenmaal niet zo “jurkerig”. Ooit had ik een leuk zwart jurkje met grote witte bloemen van een vriendin gekregen. Voor mij als schilder een mooi motief en ik had het nog nooit gedragen maar het is helemaal top voor een zwoele warme zomeravond.

De volgende zondagmorgen gingen we zoals gewoonlijk wat lopen en koffiedrinken in het dorp. Ineens zie ik mijn jurk me tegemoetkomen. Weliswaar aan een heel ander lijf, maar zonder enige twijfel dezelfde jurk. De Spaanse dame was een kop kleiner en de jurk zat wat meer gespannen om het onderdeel en ook het bovendeel omsloot geen AA cup maar er zat wel een heel vrolijk en blij hoofd boven de jurk. Nou zeg ik tegen Erik “die gaat de kleding kliko in”, die jurk bedoelde ik natuurlijk.

Enfin na de koffie zijn we het dorp weer ingelopen en wie lopen we weer tegen het zwart witte lijf bij de kerk? Juist, mijn jurk. Nou we kregen wel een beetje de slappe lach van zoveel toeval. Enfin na een ommetje van een half uurtje zijn we naar de auto gewandeld en ja hoor daar kwam ze weer aan. Toen kon je ons echt bij elkaar vegen. Mijn jurkje zit dus inmiddels schoongewassen in de zak.

De volgende zondag zijn we weer naar het dorp gelopen en u raadt nooit wie we tegenkwamen, nee niet mijn jurk. Dit keer had ze een vrijwel identiek geval aan, maar dan rood met wit. Vanaf nu speur ik dus iedere zondagmorgen naar mijn favoriete paspop, misschien loopt ze nu wel in een van mijn shorts.

Wat het schilderen betreft. Er is van alles geschilderd in onze vakantieperiode en niet alleen het onderwerp. “Fantasie met sterren, blokjes etc.” Ik heb zelfs een hele dierentuin voorbij zien komen. Eerdaags gaan we de nieuwe doeken weer ophangen en kunt u ze zelf bewonderen. Maar voor nu wens ik u allen met deze nazomerse penseelstreek een heel gezellig en kleurrijk clubseizoen toe.

Ietje