Was het ook zo??? Of voélden we ons alleen maar zo?
Er voor gekleed… helemaal paraat… maar toch wat onzeker !!
Wát staat ons te wachten? Kunnen we het al… of nog niet?

Maar om dát te weten te komen hebben we de moed in handen genomen om deze cursus te volgen… cursus “zefverdediging” of zoals onze mentor Lydia het noemt “Fysieke en mentale weerbaarheids cursus”!

En inderdaad, het gaat er niet alleen om dat je je weerbaar opstelt tegen een fysieke aanval, maar ook (wat naar míjn mening méér voorkomt), tegen ongewenste intimiteiten, zowel in woord als in daad. Wij denken bij weerbaarheid inderdaad alleen maar aan een fysieke aanval, maar deze cursus doet je ook even nadenken en beseffen dat het tóch iets meer behelst dan je dacht!

Hoe vaak gebeurt het dat je je ongemakkelijk voelt, in een donkere straat, in een ondergrondse garage, maar óók in een gezelschap of met een bekende persoon! Hoe je moet af gaan op je instincten en moet reageren in deze situaties of gewoon op momenten dat je “iets voelt”, leer je in deze cursus. Maar óók, het “samenhorigheidsgevoel” , het plezier van samen iets doen en delen, al spelende of in ernst! Álles komt aan bod… wil je iets uiten of gewoon iets herkennen, delen, privé of voor allemaal, je kan het kwijt óf leren er iets aan te doen!

Wát het ook is, je komt er anders uit dan er er in gegaan bent, uit deze cursus “FYSIEKE EN MENTALE WEERBAARHEID”

Myriam

 

 

Begin januari begonnen wij met een aantal dames aan de Weerbaarheidscursus onder leiding van Lydia Zijdel. De jongste van de groep bijna 18 en de meesten zo rond de 70 jaar. We leerden stompen, stampen, knijpen en vooral SCHREEUWEN; en dan niet een zielig, piepend HELP!, maar beter met een lage toon: ROT OP!, hetgeen veel dreigender overkomt. Tijdens het oefenen ontstonden er af en toe hilarische situaties, waardoor er tijdens de lessen ook heel veel gelachen werd.

Ook leerden we ontsnappingstechnieken. En hoewel Lydia ons op het hart drukte deze niet thuis, op je partner of vrienden te oefenen, maakte Ed, toen hij mij op mijn verzoek stevig vastpakte, geen schijn van kans.

Of ik me alle geleerde trucs nog zal herinneren als ik in een van de donkere stegen van Moraira overvallen word, betwijfel ik, maar gelukkig is ons nog een herhalingscursus in het vooruitzicht gesteld.

Lydia……Bedankt!

Arlette