Momentos de Musica, het concert in Amerongen
19 augustus 2023
Soms val je met je neus in de boter of in dit geval met je oren in een wereldpremière. Of ik mee wil naar Amerongen, daar treedt de dirigent van het koor uit Moraira op met zijn broer. Peter op de vleugel en Jan op het orgel. Natuurlijk wil ik mee en daar vertrekken we dan om twaalf uur naar de Andrieskerk. We hebben gelezen dat er een bloemencorso is in Leersum, vandaar dat we zo vroeg op pad zijn. Er zal wel omgereden moeten worden, ook om je auto kwijt te raken en om te lunchen met elkaar.
De auto kunnen we makkelijk kwijt. We stappen even door het dorp, drinken koffie in de kasteeltuin en lunchen bij het plaatselijke restaurant Buitenlust. Nu is het tijd om naar de kerk te gaan en wie schetst onze verbazing, we zien wel een stuk of twintig bekende gezichten, dezelfde die we in de winter zien in Moraira. De meesten zingen in het koor en willen nu de dirigent zien spelen. De voorzitter van de Stichting Vrienden van de Andrieskerk stelt de broers Neeteson aan ons voor en vertelt dat we aan het eind van het concert een bijdrage kunnen doen in een orgelpijp die in de hal staat. We mogen luisteren voor niets, maar de kerk moet wel onderhouden worden. Ik ben een amateur in luisteren naar klassieke muziek maar voor diegenen hebben ze voor het orgel wat bekende stukken uitgezocht. Een kerk en een orgel is een mooie combi en dan ook nog het Te Deum van Charpentier spelen… dat is dan echt thuiskomen. Dit is ook de tune geworden van de Eurovisie uitzendingen.
De vleugel staat in het midden van de kerk en daar speelt Peter op. Het programma heet van Bach tot Gershwin en dat kan dus alle kanten op. Wat ze precies spelen is na te lezen in het programmablad. Het samenspel van orgel en vleugel is een lust voor het oor en dat is nu de première, nooit eerder tezamen gespeeld. De Summertime van Gershwin geeft je weer een ander beeld van de opera Porgy en Bess en daar kan ik dan weer geen slaapliedje van maken. De heren eindigen 4-handig en ze maken nog de grap dat de gebroeders Jussen het ook doen en volgens hen klinkt dat beter. Daar let je als amateur dan weer niet op en ik vind het prachtig gespeeld.
De heren krijgen een warm applaus en dan krijgen we ook nog een drankje aangeboden. We praten wat na, maken afspraken voor de wintertijd en rijden weer naar huis. Al met al een leuke dag.
Ria
Op een zonnige zaterdag (19 augustus j.l.) reden wij (Lydia en Guusje la Rivière) over de fraaie Utrechtse heuvelrug naar Amerongen. Peter Neeteson, de koordirigent van het NVOC koor, gaf samen met zijn broer Jan een orgel/vleugel concert. Het bijzondere Bätz-Witte orgel in de Andrieskerk aldaar stamt uit 1862 en heeft een bij de grootte van de kerk passend volume.
Op een nabijgelegen terrasje waar wij neerstreken, kwamen wij al de eerste NVOC-leden tegen en dat aantal zou nog aangroeien tot bijna de helft van de toehoorders bij het concert. Maar wij waren niet voor deze reünie van clubleden, hoe gezellig ook, gekomen maar voor dit concert.
Na wat aankondigingen en wijzigingen in het veelbelovende programma ‘Van Bach tot Gershwin’ deed Peter de aftrap met Bach, Bist du bei mir, op de vleugel. Een bijzondere keuze, omdat ik het zelf vrij goed ken als gezongen lied met orgel. De vleugel kwam geheel tot zijn recht met de Nocturne Op. 37 van Chopin. Het orgel liet zijn mooie klanken klinken met het Stabat Mater Dolorosa van Pergolesi gevolgd door werken van Bach, Grieg en Charpentier. De toehoorders werden in vervoering gebracht door de combinatie van vleugel en orgel (door Jan aangekondigd als ‘wereldpremières’) van de uitvoeringen van Andante van Mozart, het 23 e pianoconcert en daarna Cantique de Jean Racine Fauré dat mij extra ontroerde omdat ik het zelf meermaals mocht zingen in het koor in La Nucia.
Maar zoals het programma al beloofde kwam Gershwin aan bod met Summertime en thema’s uit Rhapsody in Blue heel bijzonder gebracht op het orgel door Jan Neeteson. Peter keerde terug naar de oudere klassieken door op het orgel Bach’s Air te vertolken en te eindigen op dit wonderschone orgel met een werk uit de Holberg Suite van Grieg. Dat de twee broers duidelijk heel wat uurtjes samen achter de piano moeten hebben doorgebracht lieten zij aan alle geboeide toehoorders zien en horen door 4-handig te eindigen met Bach, Schafe können sicher weiden, waarbij ik mij in moest houden niet spontaan mee te gaan zingen.
Na afloop van het concert was er tijd om, onder het genot van een door de organisatie aangeboden drankje, nog even na te praten met elkaar en de twee broers over dit bijzondere concert.
Ik hoop dat de spontane bijdragen voor het onderhoud voor deze kerk de verwachtingen van de organisatoren hebben overtroffen. Dat zou zeker passend zijn gezien het enthousiasme waarmee Peter en Jan Neeteson ons van hun muziek interpretaties hebben laten genieten.
Wij reden terug naar Amsterdam met een glimlach op het gezicht en alvast vooruitkijkend naar de komende winterperiode waarin wij weer kunnen genieten van het zelf musiceren en beluisteren van wat Peter ons in Spanje gaat bieden.
Lydia en Guusje la Rivière
