Misschien wat ongewoon dat de organisatie van de CWEK wandelingen zelf een stukje schrijft. Aan de andere kant een mooie gelegenheid in dit verslagje van de laatste CWEK alle deelnemers van het afgelopen seizoen hartelijk te bedanken voor hun enthousiasme en positieve bijdragen aan deze zeven wandelingen. Ik denk niet dat er iemand is die alle zeven wandelingen heeft meegelopen maar Toke en Rob komen een heel eind.
Oktober: Ermita Benimarco en wandeling in achterland Benimarco.
November: Senija-Lliber, deel van de Agua y Piedra en muurschilderingen.
December: Benissa, kerststal en deel Riberers wandeling.
Januari: Ermita Benimarraig en wandeling in achterland.
Februari: 2x Bloesemtocht Alcalali en prachtige sneltekeningen.
Maart: Altea, wandeling langs de Algar.
En dan de laatste wandeling: een bezoek aan de Ermita van San Vincente Ferrer in Pedramala waarvan de sleutel helaas niet in het slot paste. Wij wisten dat, maar wie weet was er een wonder gebeurd in de nacht. Nee dus, we hebben echter van het uitzicht genoten en na een korte lezing een prachtige wandeling gemaakt in de vallei van Pedramala met vergezichten op Olta, Bernia en Solana. Ook de lunch bij Costa Marco was weer prima verzorgd.
Toen kwam de apotheose. De leiding was haar portemonnee kwijt. Men had hem zien liggen op de buitenkeuken van de Ermita. Op de foto’s van onze vaste fotografe Yvonne Kwint zagen we hem ook later liggen. De wonderen zijn de wereld toch niet uit, de portemonnee is ’s middags bezorgd bij het politiebureau in Benissa.
Qué suerte, qué suerte was het eerste wat de vriendelijke politieagent tegen haar zei. Ze beaamde dit volmondig en zo eindigde de bijzonder gezellige laatste CWEK wandeling van het seizoen met een happy end.
Irene Zwolsman
