Frans had weer 15 enthousiastelingen om zich heen weten te verzamelen voor een wandeling in de bergen boven Pedreguer. Duur van de wandeling : 4½ uur incl. picknick.
Na de auto’s geparkeerd te hebben begaven wij ons welgemoed op pad. De paden op, de lanen in, zong ik of iets met een banjo… Na 100 meter stijgen stopte mijn gezang, geen adem over, alles nodig om de voorste gelederen bij te houden, want die hadden er zin in! Binnen de kortste keren waren we na een stevige klim flink hoog en werden we beloond met een prachtig vergezicht naar Denia en de zee.
Na de eerste heuveltop daalden we af naar een vallei en waren we uit het zicht van de bewoonde wereld, puur natuur met alleen groene bergen om ons heen. Veel bergflanken hebben Moorse terrassen, nu verlaten, maar eens moet hier veel agrarische activiteit geweest zijn. Nu is het een uitgestrekt onbewoond gebied waar je geen weet van hebt als je niet wandelt. Een prachtige wandeling, of zo je wil klauterpartij, want de blik moest strak gericht blijven op de losse keien in het pad en het ging alsmaar naar boven en dan weer naar beneden.
Ik had het zwaar, maar de anderen liepen zonder zichtbare moeite. Gelukkig had men mededogen en werd er regelmatig op me gewacht, waarvoor veel dank. De prognose was 4½ uur, wij waren echter in 3½ uur rond, inclusief de picknick, dus was het tempo misschien toch wat hoog?
Ik kwam in ieder geval hijgend de eindstreep over met protesterende benen. Ik ga Willy Wortel vragen een hulpmotortje te monteren in mijn bergschoenen. Of beter vaker naar de sportschool, trainen voor de volgende tocht.
We hebben nog gezellig wat gedronken met elkaar en dan hebben we het alleen over een mooie wandeling. Pittig, dat wel, maar de pijn is allang weer weg.
Thuis kreeg ik de beloning voor mijn prestatie via mijn fitbithorloge. 15.000 stappen, dat is een kleine 10 km, met 130 trappen en 2.590 calorieën opgebrand. Ik kreeg een compliment. Cadeau van de kinderen, ben ik erg blij mee. “Zo blijf je een beetje bij, Ma”. Leuk toch?!
Dank je wel Frans voor het organiseren van deze prachtige tocht.
Sportieve groet van Marleen
(foto: Robert Lem)
