De granaatappel heeft een heel oude historie. De plant is afkomstig uit Perzië, maar had ook bekendheid bij de Chinezen,in India en bij de oude Egyptenaren, al zo’n 2500 jaar voor Christus. Bij deze volkeren was het meer een heilige vrucht. De eerste afbeeldingen van de granaatappel zijn gevonden in de graftomben op grafschilderijen van de Egyptenaren. Zo heeft ook Farao Toetanchamon (1354-1346 v. Chr.) granaatappels meegekregen in zijn graf. De Punica als geslachtsnaam komt van de Feniciërs, bij hen was de teelt voor een gedeelte om religieuze redenen. Ondanks het feit, dat de Punica granatum eeuwen lang,langs de Middellandse zee is gekweekt, heeft de boom hier in Spanje nooit op de campo die positie ingenomen als bijvoorbeeld de olijfboom, de Johannesbroodboom, de vijg of de amandelen. De plant behoort tot de Kattenstaartfamilie (Lythraceae.) De plant zelf is geneeskrachtig en draagt bijzondere vruchten. Zo wordt uit de schors van de stam,de bloemen,wortels en schillen van de vruchten, geneesmiddelen tegen lintwormen gehaald. Verder heeft de vrucht een hoog gehalte van Kalium en vitamine C. Maar ook, wat de laatste tijd veel naar voren komt is, dat de granaatappel veel polyfenolen bevat. U weet wel, het betreffen hier de stoffen, die van rode wijn een ‘medicijn’ maken. Maar ook druivensap, of bessensap en groene thee worden hiervoor aanbevolen. Nu blijkt dat de concentratie in een granaatappel 3 à 4 maal zo hoog is, als bij de genoemde producten. Ook wordt er uit de vruchten kleurstoffen voor textiel en looistof voor leer gehaald.
De granaatappel is een leuk boompje of struik, die niet veel hoger wordt dan zo’n 4 à 6 meter. De twijgen hebben doornen. De blaadjes zijn lancetvormig, met een lengte van 4à 7 cm. In de winter laat de plant zijn blad vallen. Dus ook hier aan de Costa Blanca. De oranje kleurige bloemen hebben een lengte van 2 à 3 cm en groeien met 1 tot 5 stuks aan de uiteinden van de twijgen. Hier aan de Costa zijn de bloemen voornamelijk roodoranje kleurig. Er bestaan echter ook uitvoeringen, die witte en gele bloemen voortbrengen. De bloeiperiode is hier zo van mei t/m juli. De vrucht kan men wel heel speciaal noemen. Deze is appelvormig en kan een doorsnede bereiken van 12 cm. Het uiterlijk van de vrucht is vaak prachtig doordat de ruwe leerachtige schil heel mooi rood, geel tot bruin kan kleuren. In alle cellen van de vrucht zitten veel pitten van ongeveer 3 mm gebet in een sappige zaadmantel. Men kan dit uitlepelen, maar ook kan men de vrucht uitpersen. Er zijn meerdere soorten granaatappeldrank. Maar wat kan de boom of struik zèlf voor u betekenen als toepassing in uw mediterrane tuin. Allereerst is deze mooie vruchtboom door zijn omvang en bescheiden hoogte makkelijk toepasbaar in een middelgrote tot grote tuin. U kunt de boom solitair plaatsen, maar ook heel goed te gebruiken bij de afzetting van uw tuin. Geeft beschutting en privacy. En door de bloemen en vruchten een extra aanwinst. De boom is makkelijk te snoeien. Er bestaat ook een dwergsoort van de granaatappel, genaamd Punica granatum ‘nana’, die ten hoogste 1 meter hoog kan worden. Tot slot wil ik hierbij nogmaals duidelijk maken, dat de granaatappelboom zéér mediterraans is. Zelfs de stad Granada ontleent zijn naam aan de granaatappel. Dus eigenlijk kunt u de Punica granatum niet missen in uw mediterrane tuin.
