“…. om in het rugzakje mee te nemen”….
Zie je daar in de blauwe lucht die
door de zon beschenen wolk,
daar aan de randen van het wit
kun je me altijd vinden,
Nee je hoeft niet te roepen:
“moeder, ben je daar, hoor je me?”
Ik ben er altijd en ik luister
en sla mijn armen om je heen
en til je uit boven alles wat je drukt:
onmacht, verdriet, onzekerheid…
Stel je alleen maar open en voel
de warmte, die van mij naar je uit gaat….
mijn warmte voor jou, voor jullie,
die er altijd, altijd zal blijven,
Froukje
