Tegen de 250 Nederlandstaligen kwamen, verspreid over drie dagen, kijken naar het nieuwe theaterstuk van Hugo Renaerts, gespeeld door twaalf enthousiaste Vlaamse en Nederlandse clubleden.
De aftrap in het Teatro del Sol in La Nucia was spannend, want de acteurs/actrices hadden tot dan toe alleen nog maar op het podium gestaan van La Senieta in Moraira. Nu een heel ander type theater met vol daglicht in de zaal en een totaal onbekend publiek.
De intensieve repetities onder de bezielende leiding van Hugo Renaerts en Greet Liegeois wierpen hun vruchten af, want ondanks de uitdagende nieuwe omstandigheden werden de sterren van de hemel gespeeld. Dit eerste optreden werd gevolgd door twee uitvoeringen in Moraira, grotendeels voor eigen publiek en in de zaal waar de laatste twee maanden twee maal per week werd gerepeteerd.
De meningen liepen uiteen, zo blijkt als je je oor te luisteren legt op de donderdagmiddagen of andere clubbijeenkomsten: ´Moet een dergelijk onderwerp nu, als wij daar zelf zo dichtbij staan?´ Dat gold overigens ook voor de spelers zelf, die in de periode van instuderen te maken hadden met het overlijden van dierbaren. Maar een dergelijk thema is toch onderdeel van het leven. Een greep uit de vele opmerkingen van de bezoekers over de uitvoeringen: ´oubollige teksten´; ´langdradig´; ´matig tot slecht acteerwerk´; ´bij tijd en wijle leuk´; ´tijd voor andere stukken van andere auteurs´; ´kostelijk vermaakt´; ´wat was …. goed hè´; ´knap acteerwerk´.
Het toneelproject is primair de creatieve activiteit van vijftien super gemotiveerde mensen (acteurs/actrices en technici) van de club die gedurende bijna een jaar hun tijd en energie staken in dit project. Natuurlijk doe je activiteiten grotendeels voor jezelf, maar daarnaast is het doel van toneelspelen, net als van schilderen en musiceren, ook proberen anderen te vermaken met wat je hebt geleerd. Velen van ons stampen niet meer zo gemakkelijk teksten en draaiboeken in hun hoofd als twintig jaar geleden. Sommige acteurs/actrices (65 – 80 jaar) hadden al meerdere stukken op hun naam staan en gingen ook dit jaar weer de uitdaging aan de lappen tekst te leren. Zij lieten de groei in hun acteertalent duidelijk zien. Anderen stonden pas een paar maanden op de planken en werden voor het eerst ‘voor de leeuwen gegooid’. Het enthousiasme van de spelers onderling spatte er in ieder geval van af!
Ik kijk al uit naar volgend jaar!
Een trouwe fan
