Een keer per jaar willen wij met de auto naar Nederland, ondanks dat dit duurder is en ook langer duurt dan met het vliegtuig. We doen dit natuurlijk om te genieten van ‘La douce France’, maar daarnaast vooral ook om de routine vast te houden van het autorijden over deze afstand. Als je van de Costa Blanca naar het Noorden rijdt, vallen vooral de middenbermen op, die beplant zijn met scheidingshagen van Oleanders in allerlei fraaie kleuren. Honderden kilometers lang! Indrukwekkend! In dit artikel wil ik het graag met u over de Oleander hebben.
De Oleander is een zeer oude cultuurplant, waar de Romeinen al over schreven. Zo rond 1600 is de plant ook naar West Europa gekomen. De Oleander valt onder het geslacht Nerium en behoort tot de maagdenpalmfamilie (Apocynaceae), waaronder bijvoorbeeld ook de Vinca-soorten vallen. De bekende bodembedekkers, die ook hier aan de Costa Blanca worden toegepast. Het Nerium geslacht bestaat uit 3 soorten en heeft een groot verspreidingsgebied, waaronder het Middellandse-Zeegebied, maar ook verder naar het Midden Oosten en Verre Oosten. De plant wordt 2 à 4 meter hoog, is groenblijvend en als heester van nature bosachtig. De leerachtige bladeren zijn lancetvormig. De bloemen in de ‘wilde’ vorm zijn wit of roze kleurig. De gekweekte soorten, met vaak met dubbele en grote bloemen, zijn er in vele kleuren. Zoals wit, rood, geel en zalmkleurig.
Na de bloei kan de plant nog vruchten geven, dit zijn dan een soort behaarde kokers (peulen). In het wild komt de Oleander in het Middellandse Zeegebied vooral ook voor in rivierbeddingen, die na regens vaak weer droog vallen. Het aanwezige vocht in de beddingen is voor de Oleander belangrijk voor groei en bloei. Het verfijnde wortelstelsel heeft het vermogen om in droge perioden alle restanten van vocht op te speuren. Juist in de droge zomers, als alles in het Spaanse landschap dor en kaal is, vallen deze bloeiende Oleanders met hun blijvend groene blad fraai op. Ook velen van u zullen deze plant toegepast hebben in hun Mediterrane tuin. Door zijn groenblijvendheid is de plant in uw tuin het hele jaar nuttig. Maar wordt nog interessanter vanaf midden juni tot oktober, als de plant vaak ongekend fraai gaat bloeien.
Oleanders groeien op alle bodemsoorten op een zonnige standplaats. Behoeven nauwelijks bewaterd te worden. Wel is het raadzaam, bij jong aangeplante planten het eerste jaar regelmatig water te geven. Het snoeien hoeft maar eenmaal per jaar plaats te vinden. Dit geldt vooral bij toepassingen van hagen. De beste maand voor het flink terugsnoeien is de maand december. Ook het bemesten in deze periode wordt aanbevolen. Rest mij u er nog op te wijzen, dat de Oleander in alle delen giftig is. Maar zoals u weet, zijn vele planten giftig. Feit blijft natuurlijk, dat vooral tijdens het snoeien u er altijd op bedacht bent voorzichtig te zijn, door goed beschermende kleding aan te hebben en bijvoorbeeld uw handen na het werk goed af te wassen e.d. Toepassing van de Oleander in uw Mediterrane tuin lijkt mij vanzelfsprekend, daar er in de zomer maar weinig bloeiende planten te bedenken zijn, die u hier aan de Costa Blanca zo’n fraaie bloemenpracht kunnen bieden.
