Morella is een hoog tegen de berg gelegen plaats met daarboven op de top nog een burcht. Het stadje is geheel ommuurd. Zoiets lees je alleen in boeken maar hier beleef je het ook zelf, bij een gewoon bewoonde plaats van nu… We konden wel naar ons hotel rijden om uit te laden maar daarna moest de auto naar de P buiten de muur.

Je komt Morella binnen via een grote, statige stadspoort. Al snel merk je welke konsekwenties de ligging op een bergtop heeft. Binnen de muren lopen een aantal straten tamelijk horizontaal, zoals langs hoogtelijnen, maar de verbindingsstraten kunnen steil zijn of zijn gewoon trappen. Ter illustratie: wij sliepen op de tweede verdieping, gingen dan om te ontbijten eerst naar de begane grond, twee verdiepingen lager, liepen dan via een loopbrug horizontaal naar een ander pand, daalden nóg weer een verdieping af en waren toen in de ontbijtzaal die toch weer op de eerste verdieping lag… Dit vond ik merkwaardige (berg)rekenkunde: +2 -2= 0 -1=+1

Bij het begin van de wandeling naar de burcht troffen we een ruimte met een heel frappante oude muurschildering. Daarop waren in een grote cirkel figuren van allerlei rangen en standen weergegeven. De gelijkwaardig waarmee iedereen werd uitgebeeld viel op zoals bij het geringe verschil tussen de weergave van de koningin, de boerin en de hoer. Heel apart.

Ook beschikt Morella, zeer tot eigen trots, over het enige specifieke Dinosaurusmuseum in Spanje. Die schatjes hebben in die regio in nogal wat uitvoeringen rondgelopen en -gevlogen. Drie verdiepingen overzichtelijke info hierover, inclusief een “saurus” op ware grootte. Een ander levensgroot model, compleet met ter plaatse gevonden beenderen stond in een kerkruimte die bij de burcht hoorde. Dit dier was zo specifiek voor daar dat het naar Morella genoemd gaat worden. Heel ergens anders – bij Bicorp – kwamen we ooit in een versteende rivierbedding tientalle pootafdrukken van allerlei Dino’s tegen.

Als kers op de taart, voor ons dan, waren er in de buurt ook nog oude rotstekeningen. En verder hebben we in Morella heerlijk gegeten zoals in een min of meer verticaal restaurant. En die arme obers zich maar suf hollen, die hoge trap op en af, om al dat eten toch maar warm op de tafels te krijgen… (wordt vervolgd).

Coral Dekkers-HP