Een podenco is een vriendelijke hond. Toen we hier nog niet zolang woonden zwierf er in de buurt een die ook bij ons regelmatig langs kwam. Hij heeft net als een ridgeback op zijn rug een streep waar de haren tegen de keer in lopen, met de vleug dus naar voren terwijl de rest van de haren de vleug naar achteren heeft. Hij zag er wat onderkomen uit dus kregen we sterk de indruk dat het een zwerfhond was. Waar hij de rest van de tijd verbleef wisten we niet, als we hem zagen was hij meestal ook snel weer verdwenen.
Een stukje achter het lage muurtje langs onze oprit kwam de bos bramen van de buurman nogal opdringerig onze kant op gegroeid. Aanvankelijk dachten we: lekker bramen en dat was ook zo. In de zomer een heerlijke combi met ijs. Maar de bos werd wel erg groot en verder heel lelijk. Oprollen van die veel te lange slierten is niet moeilijk op voorwaarde dat je stevige, dikke werkhandschoenen draagt. Op een bepaald moment kreeg ik de geest en ging enthousiast te werk. Wel had ik een iets te mooi truitje aan, mohair met mooie applicaties. Uit dat ding en op het muurtje gelegd en door met het opwissen van al die stekelranken. De podenco kwam toevallig even langs gelopen en later Nico die een beker koffie bracht.
Toen de struik weer tot een zeer handzame omvang was gereduceerd wilde ik mijn truitje weer aandoen maar dat was weg. Heeft Nico zeker mee naar binnen genomen. Bleek niet het geval. Weggewaaid? Het waaide nauwelijks. Dus begin je aan jezelf te twijfelen: heb ik het dan toch zelf weggebracht? Kon me dat niet herinneren. De achteloos passerende podenco ?? Maar dat geloofden we echt geen van beiden. Het ding bleef kwijt.
Een half jaar later, in het voorjaar bij het schonen van onze asequía, de afwateringssloot die helpt het regenwater dat via de oprit naar beneden stroomt via, via af te voeren naar de Río Gorgos, ontdek ik achter de struiken een soort nest, ruim, rond en met een verrassende bekleding: mijn verdwenen truitje, helaas intussen half vergaan. Dus toch… en zo dichtbij al die tijd! Die hond trouwens niet vaak meer gezien daarna.
Coral
