Robert, Roberto, Rob, Robbie, Robje, de man met vele namen, en iedereen wist altijd gelijk om wie het ging. Die markante, altijd opgewekte en vriendelijke man, met aandacht voor iedereen. Onze regelneef, die door zijn achtergrond in beeld en geluid ervoor gezorgd heeft dat we ook op onze club over prima beeld en geluid beschikken.

Zowel in het oude clubgebouw als op de huidige club zagen we hem regelmatig in zijn typerende rode overall, soms bijna ondersteboven hangend in de weer met kabeltjes, snoertjes, stekkertjes, lampjes en ga zo maar door. Het is voor een belangrijk deel aan Robert te danken dat we zo intensief gebruik kunnen maken van ons prachtige clubgebouw.

In november 2016 is Robert bestuurslid geworden en sinds 2019 was hij voorzitter van de club. Als bestuurslid en voorzitter heeft Robert een onuitwisbare indruk gemaakt, altijd betrokken en meedenkend, oplossingsgericht, met hart en ziel betrokken bij de NVOC, zijn tweede huis. Daarnaast was hij actief op de tennisbaan, bij het toneel, met het keezen en klaverjassen, achter de bar en in de keuken, bij het wandelen, ondersteunend bij de filmavonden en hij heeft de laatste tijd zelfs nog het padellen opgepikt. En dan ben ik geheid nog activiteiten vergeten te benoemen, want zijn inzet voor de NVOC was oneindig.

Robert was natuurlijk ook nog eens een heel prettig mens, makkelijk contact makend, geïnteresseerd in zijn medemens. Met een hartelijk woord voor iedereen, scheutig met bedankjes voor een ieders inzet. Hij raakte zoveel mensen, gewoon door wie hij was.

Het is nu aan ons om Myriam bij te staan. Om haar door deze moeilijke periode te helpen. Ook dat is de kracht van de club, die Robert mee heeft helpen opbouwen.

Een maand geleden vierde Robert nog zijn 80-ste verjaardag. En nu moeten we alles aan hem missen. Zijn motto was: het is zoals het is. En helaas, zo is het. Maar alle mooie herinneringen zullen we diep in ons hart bij ons blijven dragen. Robert: dank voor alles wat je voor ons hebt betekend.

Pieter IJfs