Op 2 augustus jl. bereikte ons het bericht dat Joke Kaneman was overleden. Even was de verslagenheid groot, maar rustig met haar dochter pratend, kwam het besef dat het voor Joke een zegen was. Ze was vredig ingeslapen ondanks dat haar ziekte wreed met haar bewustzijn omsprong. Toen wij haar voor het laatst bezochten in het verpleeghuis in Amstelveen, was haar bewustzijn en herkenning van haar directe omgeving volledig weg. Triest verlieten wij haar toen en spraken wij af haar enkel en alleen maar te herinneren, zoals wij haar kenden op de club. Joke was na de dood van haar man Ben even in een dal beland, maar al snel herstelde ze zich zo goed mogelijk hiervan en stortte zich met hart en ziel in het verenigingsleven van de NVOC ‘De Lage Landen’. Geen activiteit sloeg ze over, overal was ze bij en ze werd bovenal een fanatieke bridgester. Wie herinnert zich niet het aanwijzen van de afwashulpen na een gezamenlijke maaltijd. Aan haar druk om toch maar gauw naar de keuken te gaan, om te gaan helpen, ontkwam niemand. Als gastvrouw was ze niet weg te denken aan haar tafel met die loodzware zwarte koffer van haar, waarin zij bijna de hele geschiedenis van de gastvrouwen en de nieuwe leden bewaarde. Trots was ze als geen ander, wanneer ze donderdagsavonds kon melden: weer zoveel nieuwe leden erbij. En de weken daarop lette ze op of de nieuwe leden zich wel met de clubactiviteiten gingen bemoeien. Vol verve deed ze dit. Joke was een actief en gepassioneerd lid van de club. Laten we haar allemaal als zodanig herinneren. Rust zacht lieve Joke.