Daar ik niet zolang geleden de vraag kreeg, of dat de Ginkgo Biloba toe te passen is in de mediterrane tuin hier aan de Costa Blanca, moet mijn antwoord zijn: Nee, maar… Door dit ‘Nee’ heb ik getwijfeld om de Ginkgo Biloba te beschrijven als plant van de maand. Maar door zijn bijzondere achtergronden, lijkt het me toch juist, bij deze wel zeer bijzondere plant stil te staan. Vooral daar het echt om een oerboom gaat, die bijvoorbeeld in vergelijking met de olijfboom, een nog indrukwekkender staat van dienst heeft. De Ginkgo Biloba is nog de enige vertegenwoordiger van de familie ‘Ginkgoaceae’.

De plant is verwant aan de coniferen. Het is echter een primitieve, bladverliezende boom, met speciale leerachtige wigvormige bladeren, die in het midden gedeeltelijk ingesneden zijn en lijken op waaiers. Ze zijn fris lichtgroen van kleur. Evenals de naaldbomen, behoort de Ginkgo Biloba tot de naaktzadigen. De Ginkgo Biloba heeft van de plantenwereld een ongewoon voortplantingsstelsel en is tweehuizig, dus zijn er zowel mannelijke als vrouwelijke bomen. De bevruchting lijkt op die van palmvarens, waarbij de eicellen niet door stuifmeel bevrucht worden, maar door bewegende spermacellen. De bevruchting vindt plaats in de herfst en niet tijdens de bloei. De vrucht ontwikkelt zich, nadat het zaad op de grond is gevallen.

Ook zeer speciaal aan deze plant is, dat uit fossiele vondsten bewezen is, dat de geschiedenis van de Ginkgo Biloba zeer ver in de tijd teruggaat, t.w. 250 miljoen jaar geleden. Zo’n 150 miljoen jaar geleden, bestond de familie ‘Ginkgoaceae’ uit een groot aantal soorten wereldwijd. Ongeveer 50 miljoen jaar geleden, kreeg de soort zijn huidige vorm. Daarom is de Gingko Biloba waarschijnlijk de oudste nog levende plantensoort op aarde. Dus echt een levend fossiel.

De plant komt oorspronkelijk uit China, maar staat bekend als Japanse noteboom. Ginkgo is afgeleid van de Chinese term: ‘Yin-kuo’ en betekent zilveren vrucht. Zowel in Japan, als in China, wordt de boom vaak aangeplant bij tempels e.d. Kan 20 tot 30 m hoog worden. Aanvankelijk is de boom kegelvormig, maar groeit later uit in een ronde brede kroon. In de herfst hebben de wigvormige bladeren een fraaie goudgele kleur. In Japan, wordt de plant ook toegepast als Bonsai boompje. Op latere leeftijd ontwikkelen de vrouwelijke bomen pruimvormige, oranje gele vruchten van ca. 2,5 cm. De buitenlaag, die vlezig is, gaat rotten als de vrucht rijp is. Deze vruchten verspreiden dan een onaangename ranzige geur. De pitten worden in China geroosterd en gegeten en gelden als een delicatesse.

De boom stelt weinig eisen aan de grond of groeiplaats. De groei is traag. In 20 jaar groeit de plant maar 7 tot 8 meter. In het algemeen worden er voornamelijk mannelijke bomen aangeplant, door het stinken van de rijpende vruchten, die de vrouwelijke bomen, zoals eerder genoemd, verspreiden. I.v.m. de langdurige zomerdroogtes hier in Spanje, kan de plant, als hij een grotere omvang en hoogte verkrijgt, door deze droogte perioden, uiteindelijk niet overleven.

De vraag blijft dan: Is deze boom dan helemaal niet toepasbaar in uw mediterrane tuin? Toch wel!!! Ik zelf heb een Ginkgo Biloba in mijn tuin hier aan de Costa Blanca staan. Ca. 10 jaar geleden heb ik hem geplant. Groeit zeer traag en heeft een hoogte van een meter. Dit boompje doet het goed en heeft op dit ogenblik zeer fraai goudgeel blad. Ik vind het zelf bijzonder om deze nazaat, van de misschien wel oudste, nog levende plantensoort op aarde, in mijn mediterrane tuin te hebben.