We gingen Berstappen op de Cumbre met 22 enthousiastelingen, dit maal onder leiding van Jan Nijhuis.

Het begin van de wandeling is bij de bovenparkeerplaats van het strandje Moraig. De P is uitgebreid met een lange zandstrook waarop de auto’s exercitiegewijs keurig naast elkaar parkeerden.

Aan de overkant begint het pad bij wat uitlegborden en gaat eventjes steil omhoog. Boven sta je je meteen al te vergapen aan een fantastisch uitzicht: de baai met steile rotswanden, de diepblauwe zee ver onder je met de turkoise vlekken vlakbij de kust en de rode, ruige rotshellingen vlak naast je rechts en voor een deel ook boven je. Verrukking alom en veel foto’s.

Nu beginnen we te lopen. Het weggetje blijft op en neer gaan langs de flank van de steil uit het water rijzende bergwand, de uitzichten blijven steeds even mooi en de rotswand biedt onderweg nog een paar grotwoningen in de vorm van abrigo’s die aan de voorkant zijn dichtgemaakt en wat beschutte plekken waar dieren “gestald” konden worden. Je fantasie wordt weer even geprikkeld: hoe leefden die mensen hier? Smokkelroute?

Aan het eind wordt het Piratenstrandje van bovenaf bewonderd en keren we terug. Ook andersom blijft deze tocht qua omgeving adembenemend. Het gezamenlijke eten in het Cumbre Restaurant was een waardige afsluiting.