Enige tijd geleden schreef ik over onze roodharige vriendjes de eekhoorns en hoe hun haren, overigens de haren van de staart, gebruikt worden om penselen van te maken. Maar we hebben nog zo´n harige vriend, ofschoon het woord vriend nu ook weer niet echt het juiste woord is. De marter! Toen wij nog in het Limburgse Valkenburg woonden aan de rand van het bos werden de kabels van de auto regelmatig doorgeknaagd en starten: ho maar! En dat kwam meestal ongelegen. Wij hebben op een gegeven moment een zogenaamde ‘marter schutz’ in laten bouwen, een apparaatje met een heel hoog frequentie geluid en toen waren we eindelijk van het geknaag af.
Toen we ons huis verkocht hadden, omdat wij naar Spanje wilden verhuizen, konden we tijdelijk een bungalow huren in Ransdaal. Een klein dorpje in de buurt te midden van de velden. Het was een heel leuk huis en ook weer aan de rand van het dorp gelegen tegen de akkers en de velden aan. Achteraf bleek dat we niet de enigen waren die dat een goede plek vonden. Het bleef er binnen maar naar ‘dier’ ruiken en uiteindelijk ontdekten we de medehuurders. Marters in de rand van het dak. Ja, hoe krijg je die er uit. Heel hard muziek draaien was het advies, dat vonden wij overigens helemaal niet erg, want de Eagles op vol volume is een absoluut feest. Helaas, helaas verdween de marter ’s avonds wel, maar kwam altijd weer terug.
Uiteindelijk hebben we op advies van iemand een ‘marterfluisteraar’ erbij gehaald. Nee echt, zo heette die man en het is nog een beroep ook! Na uren snuffelen, luisteren en loeren vertelde hij ons dat het een moeder marter was met 1 jong, waar ze haar nest had, wanneer ze op rooftocht ging en waar ze er in en uit ging. Enfin voor we moeder en kind er uit hadden waren we wel een paar weken verder, want marters zijn beschermde dieren en een marter moeder laat haar jong nooit achter al moet ze via de brievenbus je huis binnen, ze blijft terugkomen.
Uiteindelijk hebben we haar ‘deur’ elke keer een stukje kleiner gemaakt met gaas en toen het jong blijkbaar groot genoeg was om mee te slepen naar een andere plaats heeft ze haar biezen gepakt en hebben we haar ook nooit meer terug gezien, mede ook omdat we haar entree direct daarna helemaal hebben afgesloten.
Overigens is de penseel van marterhaar, ook van de staart gemaakt en het is een hele mooie en goede penseelhaar. Er zijn zelfs speciale soorten waarvan 1 penseel 350 euro kost! Maar ook deze haren zijn net als van de eekhoorn minder geschikt voor acrylverf en meer bedoeld voor olieverf, gouache en aquarel. U begrijpt dat wij die niet gebruiken, want dan waren onze doeken absoluut onbetaalbaar!
Dus: met een ordinaire synthetische penseelstreek wens ik u allen weer heel veel gezondheid toe in deze door corona geteisterde tijden!
Ietje
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.