Omstreeks 270 BC waren rond de Middellandse Zee twee steden zeer machtig: Rome in Italië en Carthago gelegen in Noord Afrika (het huidige Tunesië). Gebieden die onder invloed van Carthago stonden waren een smalle strook aan de Afrikaanse noordkust, Sicilië, Sardinië en Corsica en ook de zuidoostelijke kuststreek van het Iberisch Schiereiland. Aangezien ook Rome steeds uit was op gebiedsuitbreiding kon op den duur een strijd om de hegemonie in het westelijke deel van de Middellandse Zee niet uitblijven. Dit werden de Punische oorlogen. In een daarvan werd Carthago in een zeeslag door Rome verslagen alhoewel toen nog niet definitief. Hun eilanden werden afgepakt en om de Carthagers nog verder in Rome’s greep te houden werden ze zwaar schatplichtig gemaakt. Elk jaar moesten aan Rome enorme hoeveelheden wijn, olijfolie en graan plus een flinke hoeveelheid geld geleverd worden. Hiermee dachten de Romeinen hen ernstig te kunnen verzwakken. Intern leverde het inderdaad problemen op maar de leveranties vonden toch zonder al te veel problemen plaats en Carthago begon zich weer te herstellen. Hoe was dit mogelijk verbaasde Rome zich? Het gebied rondom Carthago kon dit alles onmogelijk opbrengen. Ze gingen op pad om dat te onderzoeken. Dit is wat ze ontdekten.
Als zeevaarders hadden de Carthagers al veel eerder een gebied gevonden waar het goed toeven was. Het was verder niet alleen rijk aan grondstoffen maar ook allerlei gewassen zoals druiven en graan groeiden er uitstekend evenals olijf- en amandelbomen. Vandaar dat ze op de daar wonende, deels van Keltische oorsprong zijnde Iberische stammen, wat gebied hadden veroverd. Nu moest dat flink uitgebreid en ook stichtten ze een stad, Carthago Nova (227 BC), Nieuw Carthago, het huidige Cartagena. Steeds meer land werd in cultuur gebracht voor het verbouwen van de gewenste producten onder andere bestemd voor de leveranties aan Rome. Het leek een voorspoedige ontwikkeling. Helaas niet in de ogen van de Romeinen die dit gebied liever zelf wilden bezitten. Goedschiks of kwaadschiks, het werd kwaadschiks. In 146 BC aan het eind van de derde en laatste Punische Oorlog werd Carthago definitief verslagen en verwoest.
Maar Rome wilde meer. Stukje bij beetje werd, na een vele decennia durende strijd, het gehele Iberische Schiereiland onderworpen (19 BC), waarmee ook de culturele ontwikkeling hier definitief een nieuwe wending nam. De Romanisering is in Spanje zeer intens geweest. Latijn werd de voertaal en werd daarmee de basis van het tegenwoordige Spaans. Het positieve gevolg was dat het hele gebied tot grote bloei kwam. Tot in de derde eeuw AD, de macht van Rome was lang niet meer zoals voorheen, stammen van buiten steeds vaker het land binnen begonnen te vallen. Met de komst van de Visigoten tenslotte eindigde rond 400 AD de Romeinse periode. Nog steeds zijn op tal van plaatsen herinneringen aan de Romeinse tijd te vinden.
Coral DHP
