Tussen 1929 en 1936 zijn er in de rotsen boven La Azohia fortificaties aangelegd om de marinehaven van Cartagena tegen aanvallen vanuit zee te beschermen. Het doet wat denken aan Porticholl en Javea, dan tien keer zo groot, maar wel op ongeveer dezelfde hoogte, 250 m.  Het geheel bestaat uit verschillende batterijen met op elk daarvan een paar reusachtige kannonen. Met reikwijdtes van 25 en 35 km.

Het is een woest berggebied en erg mooi. In het weekeinde wordt het door honderden mensen  bezocht om er te wandelen; bijna uitsluitend Spanjaarden. Er zijn een paar smalle weggetjes naar boven. Het uitzicht op La Azohia en Puerto de Mazarron is adembenemend. Maar dat is het vanaf Porticholl ook, hoor ik u denken.

Vanaf de parkeerplaats is het een klein stukje lopen naar het grootste batterijencomplex, vrij toegankelijk voor iedereen. Nu hebben we allemaal wel wat te zeggen over onze regering, maar wat de Spaanse toen bedacht heeft gaat ieders voorstellingsvermogen te boven. Om die paar enorme kannonen operationeel te maken, is er een romantisch, kasteelachtige bouwsel van gemaakt met kantelen, torentjes en wachtposten, in Middeleeuwse stijl. Het doet denken aan een combinatie van het Muiderslot en de Efteling. En dat voor een tiental vuurmonden van 10 – 20 m lengte, en om kruit en kanonskogels op te slaan. Een volstrekt krankzinnige bouw door een regering die zal hebben gedacht dat een oorlog vooral een Weense operettesfeer moet hebben.

Natuurlijk ken ik de diepere gedachten van de Spaanse bezoekers niet, maar ze maakten meer de indruk een dagje in de natuur te willen zijn, om de kinderen over de enorme kannonen te laten lopen, en een korte blik te werpen op die idiote gebouwen, dan bezig te zijn met de Burgeroorlog en het Spaanse verleden. En dat is goed!

Ga er maar eens heen als u toch in Cartagena of Puerto de Mazarron bent. Het is de moeite waard!

Paul van Halteren