Doordat een goede vriend niet zo lang geleden een huis met een wat verwaarloosde tuin, hier aan de kust, heeft gekocht, ontdekte ik hierin de madroño oftewel: de aardbeiboom. De exemplaren, die hier in de tuin stonden, zagen er fraai uit. Kompleet met prachtige rode vruchten. Dit is toch wat opvallend, daar ze meestal wat meer in de ‘campo’ voorkomen. Deze aardbeiboom of vaak ook struik, behoort tot de heidefamilie. (Ericacea) De Arbutus unedo is echt een inheemse plant, die vooral in het westelijke deel van de Middellandse Zeegebied groeit. Speciaal in Spanje en Portugal kunt u ze aantreffen. In Spanje zelf spitst zich dit vooral toe in het binnenland van Allicante.
De madroño is vooral bekend in Spanje, daar in het wapen van Madrid deze boom afgebeeld staat met een beer. Ook heb ik zelf, waarschijnlijk met velen van u, op de Puerta del Sol, op de hoek van de Calle del Carmen, het bronzen beeld van het symbool van Madrid gezien. Te weten: een beer die de vruchten van een madroño (aardbeiboom) eet. Overigens zal de madroño niet veel voorkomen in centraal Spanje, daar de winters daar te koud zijn en de madroño veel te veel vorstgevoelig is. Hier aan de oostkust van Spanje valt de plant het meest op in de herfst en de winter, door de eerder genoemde felle rode kleuren van de vruchten, die zo’n 2 cm groot zijn. Deze vruchten, die iets op aardbeien lijken, zijn ook eetbaar. Bij het proeven van de vruchten, viel me de smaak niet tegen, ik vond ze minder flauw, dan vaak beweerd wordt. Echter de smaak van aardbeien wordt niet gehaald. Overigens heb ik deze vruchten ook wel eens als ‘toetje’ in restaurants aangeboden gekregen. Ze zijn dan door een bepaald procédé wat aangezoet en echt smakelijk.
De Arbutus unedo is een oude cultuurplant, die nog steeds gekweekt wordt om vooral likeuren van te maken. De vrucht heeft namelijk een hoog gistings gehalte, waardoor ze erg geschikt is voor het maken van pittige alcoholische dranken. De Arbutus unedo heeft karakteristiek gezien als stam een mat bruine gebarste schors, waarvan kleine stukjes afbladeren. De laurier achtige bladeren, elliptisch langwerpig, zijn aan de bovenkant sterk glanzend. Naast de rijpe vruchten, vertoont de plant van november tot maart ook witte bloemen trossen van zo’n 5 cm lang. De vruchten doen er namelijk lang over om te rijpen. Na de bloei ontwikkelen zich eerst kleine groene vruchtjes, die pas in het voorjaar geel worden, vervolgens in de zomer oranje en zo in november-december, worden ze rood en zijn dan pas eetbaar. De madroño wordt als struik, maar ook als boom, niet al te omvangrijk en te hoog. De plant is moeilijk te verplanten. Indien u de plant in uw tuin wilt poten, dan moet u dus goed van tevoren een vaststaande plek uitkiezen. Liefst zonnig tot wat half schaduw, met bij het planten in het plantengat voldoende humus meegeven. Doordat de Arbutus unedo het hele jaar blijvend groen is met prachtig glanzend blad, met daarbij toegevoegd de fel rode kleur van de vruchten in de ‘wintertijd’, kan deze plant voor uw mediterrane tuin een attractieve toepassing zijn.
