Op zondag 16 november was er weer een Bergstappers+ wandeling georganiseerd door Jan en Cora. We hadden ons, na enige twijfel, aangemeld om hieraan mee te doen. Als niet-ervaren wandelaars, met nieuwe wandelschoenen die nog geen 10 kilometer wandelgeschiedenis achter de rug hebben, was het toch even spannend. Wat stond ons te wachten als we de stoute schoenen zouden aantrekken? Is een wandeling met de Bergstappers+ uiteindelijk een simpele tocht over gebaande paden, of wordt het balanceren op het randje van de afgrond? Zouden we gewoon wandelen of werd het bergbeklimmen?

Fraaie vergezichten

Vooraf verzamelden we op het opgegeven meetingpoint in Teulada om vanaf daar zoveel mogelijk te carpoolen. Even snel Jan en Cora gedag zeggen en kennismaken met de andere vijftien wandelaars. Al rap daarna vertrok de karavaan auto’s richting Castell de Castells, zo’n veertig kilometer verderop.

De weersvooruitzichten waren prima: lekker zacht Spaans weer, met een vrolijk schijnend zonnetje. De autorit zelf was al een avontuur. Fraaie vergezichten met hoge bergketens en mooie natuur werden regelmatig afgewisseld door korte inkijkjes in authentieke, monumentale dorpjes in zondagse rust.

Tegen elven kwamen we aan op de locatie. We zagen overal bergtoppen. De wandelroute zou ons naar één van die toppen brengen. Vol goede moed werd de pas erin gezet.

Het werd dus geen simpele wandeling op geplaveide ondergrond, maar de wandeling was ook beslist niet echt gevaarlijk. Je moet natuurlijk wel blijven opletten waar je je voeten neerzet. Een losliggende steen kan zomaar een val veroorzaken. En soms hoorde je dan ook wel een gilletje of een kreuntje als iemand weggleed en moest corrigeren. De wandeling was ook wel inspannend: enkels, kuiten en knieën moesten regelmatig klappen opvangen. Al wandelend realiseerden we ons dat we de volgende ochtend wel wat spiertjes zouden voelen die normaliter niet zo erg belast worden. Maar goed, dat kan geen kwaad — zo houden we het lichaam goed in conditie, aldus een ervaren wandelaar die achter ons liep…

Kathedraalachtige grot

Op het hoogtepunt van de wandeling naderden we een grote, kathedraalachtige grot. In vroege tijden mogelijk een beschermende plek voor mens en dier in de woeste natuur. Mooi om te zien! Precies hier was er trouwens beslist geen sprake meer van een simpele wandeling. Voor degenen die de grot wilden aanschouwen werd het echt bergbeklimmen, waarbij handen en voeten moesten worden ingezet. En we leerden trouwens ook dat de route vanaf de grot weer naar beneden lastiger is dan het eerdere gevecht naar boven. De voortzetting van de wandeling na de bezichtiging van de grot leek opeens een stuk eenvoudiger. En dat was het ook.

Geweldige ervaring!

We hebben genoten van een heerlijke wandeling in de woeste natuur op een ruwe berghelling! Zo’n berghelling die je normaliter alleen maar op afstand ziet. Het voelt na zo’n wandeling ook een beetje als een overwinning op jezelf. Lekker hoor! Een geweldige ervaring onder professionele begeleiding van Jan en Cora. Zij houden voortdurend een oogje in het zeil en letten erop dat er niets fout gaat. Enthousiast als we zijn zeggen wij: ben je nog redelijk fit van lijf en leden? Haak dan ook beslist een keer aan bij de Bergstappers+ voor een heerlijke bergwandeling, weg van de geplaveide paden!

Nogmaals hartelijk dank voor de goede organisatie, Jan en Cora! En een aai voor Perro!

Met hartelijke groeten,

Ger en Marja Tegelaar