De bridgereis was teneinde en het regende plots pijpenstelen. Wij hadden er nog een weekend achteraan gepland en hoefden niet verder dan Antequera, op slechts een uurtje rijden. Daar gingen we de dolmenes bekijken maar liever niet in de regen. Daarom wilden we onderweg tijd “verspillen” in de hoop dat later de regen zou stoppen.

Niet alleen stuwmeren trekken mijn aandacht (zie Embalses en Stuwdammen, Mei dit jaar), eigenlijk wel elk op de kaart aangegeven wateroppervlak van enige omvang. En ja, zoiets was er: een lagune, 19 km ten noordwesten van Antequera en pal noord en vlakbij de stuwmeren behorend bij de Caminito del Rei. Er lag een wegennetje omheen van witte weggetjes dus konden we het wel ronden.

Direct werd er al een eerste “mirador”, een observatiepost, aangegeven. Wij erheen en wat bleek: deze lagune, de grootste van het Iberisch Schiereiland, 6,5 x 2,5 km en de op een na grootste van Europa is een uiterst belangrijke broedplaats voor flamingo’s. In goede jaren zijn tot zo’n 20.000 paren geteld. Tot ver in de vorige eeuw een zoutwingebied is het nu een natuurreservaat waar behalve die flamingo’s ook heel veel andere vogels bivakkeren. Wat een verrassing! Ook was er een groot en modern bezoekerscentrum – aantrekkelijk genoeg voor bussen met schoolkinderen – dat nog veel extra info gaf.

De toevoer van water komt via riviertjes vanaf de omliggende bergen. Gaandeweg lost zout in het water op. De Lagune heeft geen natuurlijke afvoer maar er is wel verdamping. Daardoor kan hij ’s zomers droog komen te vallen terwijl de grootste diepte in de winter en het vroege voorjaar niet meer dan één meter is. Dit ondiepe, wat zoute water met zijn kleine krabjes en andere zilte hapjes is nou juist de ideale habitat voor die elegante, roze langpootvogels en hun kroost!